dinsdag 31 mei 2011

Dag 22 Bludenz - Wasserburg

Dinsdag 17 mei

Dag 22 Bludenz - Wasserburg km 1564 - 1658
94 km gem 19.2 km

Het klimmen is voorbij. afgezien van een korte klim op een duitse heuvel.

Dat is na de Arlbergpas niet meer noemenswaard.


Vandaag in ieder geval ging het heel geleidelijk langs de oevers van de Ill van 600 mtr naar 400 meter, wat de hoogte is van de Bodensee.

Later stroomt de Ill in de Rijn en rij je een 30 km langs de Zwitserse grens en langs de Rijn. Langs de Ill bevinden zich talloze kleine, maar mooie stille meertjes.



Omdat volgens de planning 2 korte etappes van goed 50 km zouden volgen en deze rit ook zo vlot ging besloot ik om 20 km extra te rijden en de 2 geplande routes morgen in een keer te doen. Daarmee ben ik weer op schema met de verloren ziektedag in Sami , Griekenland.

Op de camping 2 kloeke dames uit Noord Holland ontmoet, die op weg zijn naar Rome.

Dag 21 Landeck - Bludenz

Maandag 16 mei

Dag 21 Landeck - Bludenz km 1486 - 1564 78 km gem 17.7 km

Na de rustdag met veel regen, was het weer nog niet veel beter, een constant gemiezer met lage temperaturen.

Maar het lichaam voelde prima, helemaal uitgerust hadden zowel lichaam als geest er weer zin in.

De tweede, maar zwaarste Alpen etappe. Van 800 meter moest geklommen worden naar 1800 meter, waarbij de laatste 10 km bijna constant 10% is.

Maar onderweg weer een heel leuke ontmoeting gehad.

Wie mocht denken, dat je wel gek moet zijn om van Athene naar Swifterbant te fietsen!!!!

Tijdens mijn beklimming een leeftijdgenoot ontmoet ,die even wilde bijkomen van de kou tijdens zijn afdaling.

Het was een Portugees, die vanuit Portugal, via Spanje, Frankrijk, Italie, Oostenrijk, Polen, Baltische staten, Rusland en Finland naar de noordkaap fietst. Met een mountainbike en aanhanger, totaal gewicht 50 kg.
Petje af.

De laatste loodjes waren inderdaad erg zwaar en diverse keren afgestapt om op adem te komen of een eindje te lopen.
Ondertussen was het ook gaan sneeuwen, dus echt prettig was het niet.
Bovengekomen was het een teleurstelling te zien, dat er maar 1 restaurant was, die ook nog gesloten was.


Toch even de tijd genomen om 2 fotootjes te maken van mezelf en van de sneeuw en warme kleren aan te trekken. Maar ondanks al de kleren was het me toch koud tijdens de afdaling!!!!



Na 10 km eindelijk een restaurant. Bibberend als een juffershondje probeerde ik mijn handschoenen uit te doen, fiets op slot en stuurtas te pakken. Kostte me wel 5 minuten, springen en handen klappen. Bij de voordeur kwam de ober me al tegemoet om me naar de stookkelder te brengen om mijn kleren te drogen en te warmen. Ik moest de ober vragen de riempje van mijn helm los te maken. Afijn na een grote kop koffie met apfelstrudel, was ik na een half uurtje zover dat ik weer verder kon.
De helling was niet meer zo steil en zo nu en dan moest ik een beetje bijtrappen en de temperatuur ging met elke 100 meter lager een graad omhoog.

Jammer dat ik door de bewolking geen uitzicht had, moet heel mooi geweest zijn met alle sneeuw op die bergen.

In Bludenz aangekomen, bleek de camping van mijn keus gesloten te zijn en moest nog een eindje naar de andere camping fietsen. Maar die stond dichtbij een heel groot winkelcentrum, waar het gezellig toeven was.

Rustdag Landeck

Zondag 15 mei

Rustdag Landeck

Doordat de camping was gesloten, moest ik gedwongen in een gasthof overnachten. Gelukkig maar, want het regende de hele dag en was ook onaangenaam koud.

Dan de hele dag in een tentje moeten doorbrengen is niet echt gezellig.

Het grootste deel van de dag in bed gelegen, sport gekeken en de blogs proberen op de site te zetten.

t

s'Morgens eerst naar een internecafe geweest en daar alle verslagen op de blog gezet. Dacht ik!

Ik kon niet op de blog komen om te controleren of alles er goed opstond.

Colette en Ank gevraagd of ze een update hadden gehad. Nee dus.

Daarom maar weer op bed gedoken en alle verslagen op mail gezet.

Weer naar intenetcafe en verstuurd. Nog even gekeken of ik op de blog kon, maar toen kreeg ik een duidelijk bericht, dat het internetcafe dit adres had geblokkeerd!!!! Waarom? Joost mag het weten.

S'Avonds weer lekker gegeten en vroeg naar bed.

Dag 19 Glurns - Landeck

Zaterdag 14 mei

Dag 19 Glurns - Landeck km 1396 - 1486
87 km gem 17.5 km / u

Vandaag de eerste echte Alpenpas, de Reschenpas op 1520 mtr hoog.

Nog steeds volgt het mooie fietspad de Aldige, die steeds smaller en wilder wordt.

Waar het tot Glurns nog vriendelijk omhoog ging, waren er nu een paar hellingen waarbij ik van de fiets moest. Een paar 100 mtr van 10% gaat nog, maar na 300 mtr is de pijp leeg.

Als het 15% is houdt het na 30 meter op.

Maar het is geen wedstrjd en lopend kom ik ook wel boven.

Boven aangekomen rijdt je langs een schitterend bergmeer. Over 5 km gaat het dan een beetje op en af.

Daarna volgt een steile afdaling richting Zwitserland langs de oorsprong van de Inn. Hier rij je dan door een heel smallle kloof, met diverse tunneltjes.



Aangekomen in Landeck kreeg ik de verrassing, dat de camping alleen in de maand mei was gesloten voor renovatie.


Ik was er al om 3 uur en ik heb ernstig overwogen 20 km door te rijden. Maar 20 km bergop betekent 2 uur rijden en ik zat dan op 1200 mtr en na ik gehoord had, zou dat de sneeuwgrens zijn komende nacht. Dus maar een Gasthof opgezocht. Een heel wijs besluit achteraf.

Dag 18 Merano - Glurns

Vrijdag 13 mei

Dag 18 Merano - Glurns km 1326 -1396 , 70 km, gem 17.9.

Vanaf de camping naar het station in Merano gereden en daar afscheid genomen van Mark, Hans en Antoin.

Daarna de Adige verder gevolgd naar boven. De hele dag klimmen van 200 mtr naar 950 mtr in Glurns.



De Italianen hebben ook een prachtig fietspad aangelegd, die ook door honderden race en mountainbike fietsers bereden wordt.

Iemand met zware bepakking en een vreemd soort fiets trekt toch steeds weer aandacht.

De Adige wordt hier ingesloten door hoge bergen met witte sneeuwtoppen.

Indrukwekkend om daar tussen te rijden.

De hele vallei staat vol met fruitbomen, die ook flink besproeid worden. Hier wordt geen rekening gehouden met arme fietsers die daardoor wel eens flink nat kunnen worden. Gelukkig was het lekker warm weer en friste het ook wel iets op.



In Glurns weer even zoeken naar een camping. Toen ik een lokale op een bankje met fiets de weg vroeg, sprong hij direct op de fiets en ging me de 2 km vooruit naar de camping.

De camping was beschreven als lux en dat was het meer dan dat. Marmeren trappen en gangen waar je moest zoeken naar de douches en toilet

Alles overdreven uitgevoerd. Dat was de prijs ook. Normale prijs is rond €10, hier betaal ik €20

Maar ondanks alle luxe geen internet. Ja ze hadden een vooroorlogse PC staan en daar kon je voor €9.- p/u internetten.

Ik had mijn rustdag hier gepland, maar ook vanwege het slechte weer, dat zondag verwacht wordt ga ik morgen toch maar door over de Reschenpas van 1520 meter hoog. Spannend wel weer.



Maar hoe klein kan het wielerwereldje zijn. Antoin spreekt in Florence met Garth en hier op de camping ontmoet ik Tom, die de 3 brabanders op de Reschenpas heeft gesproken. Toch leuk, dat zowel Garth als Antoine, als Tom over mij praten.

Dag 17 km Calceranica el Laga - Merano

Donderdag 12 mei

Dag 17 km Calceranica el Laga - Merano 1213 - 1326 113 km gem 20.6 km/u

s'Morgens bij het wakker regende en wel behoorlijk. De spullen ingepakt en eerst op pad om een ontbijt te regelen.

Bij een grote supermarkt vonden we juiste ingredienten voor een goede bodem voor weer een pittige dag. Ook vonden we daar een mooie overkapping waaronder we droog maar niet echt idyllisch ons ontbijt konden nuttigen.


Gelukkig werd het na een uurtje droog en kwam de zon al weer door.

In Trento hebben we afscheid genomen van Magnus, die richting Gardameer en Florence ging fietsen.

Wij vervolgden verder de weg langs de Aldige richting Merano.

Opeens leek het net of een blik fietsers werd losgetrokken. Waarschijnlijk is in Bolzano een trein aangekomen met Nederlanders en Duitsers, die de Aldige verder afzakken richting Venetie of Toscane. Echt tientallen meest stellen, zoveel ben ik later niet meer tegengekomen.



Geeft wel aan hoe populair het fietsen is.

Geholpen door een rustig rugwindje ging het zo nu en dan lekker snel. Regelmatig hadden we 27 km op de teller.

Volgens mijn planning had ik die dag een rit naar Vilpian van 98 km, maar omdat het zo lekker ging en de 3 Brabanders of naar Bolzano of Merano wilden, besloten we door te rijden naar Merano, een afstand van 113 km.

Maar rijden met 4 man gaat toch makkelijker.

In Merano vonden we een prima en stille stadscamping midden in Merano.

Weer onder leiding van Antoine een heerlijke maaltijd gehad.

Dag 16 Bassano del Grappa - Calcernaica el Lago

Woensdag 11 mei

Dag 16 Bassano del Grappa - Calcernaica el Lago km 1129 -1213
84 km gem 18 km/u

s'Morgens begon de etappe de Alpen in.

Echt moeilijk was het nog hiet, hier en daar een pittig klimmetje maar na een paar honderd meter was het dan weer over. Het mooie fietspad volgde de rivier de Aldige gestadig omhoog.



Na 2 uurtjes fietsen kwam ik achterop 3 fietsers, waarvan 1 een nederlands Rabo shirt droeg. Na mijn goede morgen heren klikte het gelijk goed met deze 3 Brabanders. Gezellig kopje koffie gedronken en ik ben verder met ze opgetrokken de komende 2 dagen.


Na eeen verder mooie tocht, kwamen we, Hans Mark en Antoine aan in Valcancover aan het mooie Lago di Caldonazzo.

Onderweg hadden we ook de Duitser Magnus meegekregen.

Antoine die kok was geweest, heeft daarna de leiding genomen over de inkopen, het voorbereiden en koken van een heerlijke maaltijd.

Met 5 man, de nodige bier en redelijke wijn van €1.50 uit een pak hebben we een gezellige maaltijd gehad.



Voor de 1e keer in de 2 maand heb ik eindelijk kunnen zwemmen in het meer.

Morgen verder langs de Aldige

Dag 15 Oragio - Bassano del Grappa

Dinsdag 10 mei
Dag 15 Oragio - Bassano del Grappa km 1034 - 1129 95 km gem 18.1 km / u

Vandaag de eerste volle dag dat ik de reisbeschrijving moest volgen.
Het laatste deel van de rit zondag was de beschrijving heel exact en goed te volgen. Het is wel belangrijk de afgelegde kilometers goed bij te houden.

Onderweg ben ik een paar extra rondjes gereden om en door de Citadelle. Een van de weinige steden, die nog steeds geheel ommuurd zijn. Met 4 poorten en wegen naar het centrum die de stad ook in 4 delen verdeeld.
Maar hier was ik dus wel de tel kwijt en ben vrolijk een paar km verkeerd gereden.
Al halverwege de rit kon ik de Alpen zien.
Op het eindpunt Bassano kon je echt zien dat dit aan de voeten ligt van de alpen. In het plaatsje al een paar stevige hellingen.


Bassano is ook bekend van een mooie houten brug, die al diverse keren door de rivier is weggeslagen, maar in 1948 in de historische staat is gerestaureerd.
Morgen gaat het echt beginnen. Spannend.
De hele route was weinig spectaculair. Nog steeds de Povlakte met heel veel landbouwbedrijven, maar het water kwam nu meer en meer als beekjes van de komende bergen.

Omdat in Bassano en omgeving geen camping was te vinden heb ik comfortabel in een gezellig hotelletje overnacht.

Dag 14 Rustdag Venetie

Maandag 9 mei

Dag 14 Rustdag Venetie.

Eerst een paar dingetjes uitgewassen, alles uitwassen was niet nodig.
Het was een mooie dag om Venetie weer eens te bezoeken, de vorige keer was ruim 20 jaar geleden.
Voor €2.70 kon ik een retourtje met de bus kopen.
Tijdens de reis een leuk gesprek gehad met 2 jonge Canadezen, die 4 maanden door Europa bagpacken met de trein.

Venetie was niet veranderd eerder verouderd en nog meer toeristen. Na 4 uurtjes had ik San Marco plein, Dogenpaleis en de Ponte di Rialto wel gezien.

Ik had ook niet de beste wandelschoenen aan.
Op de camping praatje gemaakt met2 nederlandse stellen.
s'Avonds lekker potje macaroni gemaakt en weer vroeg naar bed.

Dag 13 Bosca Mesola - Oriago (Venetie)

Zondag 8 mei
Dag 13 Bosca Mesola - Oriago (Venetie) km 942 - 1034 92 km gem 20.1 km/u

Gelukkig was het zondagochtend want ik moest een uur lang langs een doorgaans erg drukke hoofdweg.
Alternatieven tussendoor waren er niet of betekende grote stukken omrijden.
Ik had de route zo uitgezet, dat ik de uitgestippelde route kon oppakken van Reitsma's route naar Rome..

Dit routeboekje moet me verder naar huis brengen. Her is een prima reisgids met eerst alle etappes uitgelegd, met all info over de plaatsen en alle overnachtingsmogelijkheden.
Achterin het boek staan dan alle etappes in detail de weg van km tot km beschreven.
Het bleek op de 100 mtr te kloppen.
Via zijn website had ik de laatste wijzigingen opgehaald.
Verder was het een redelijk saaie etappe door de vlakte van de Po.
Hele uitgestrekte akkerbouwgebieden met heel veel water en dijkjes.
Wel opvallend,dat ik 3 dorpjes ben doorgekomen waar een dorpsfeest werd gehouden. Ze doen wel wat om de verveling tegen te gaan.
Blij dat ik Ravenna letterlijk links heb laten liggen, want 120 km was teveel geweest.
Ik was toe aan een rustdag.

Alleen jammer, dat deze camping weer geen internet heeft. Nog wel een extra 4 km gefietst naar een andere camping, maar daar was helemaal niks..

Nog leuke mensen ontmoet, paar jonge Canadezen met de trein en rugzak 4 maand door Europa en gewoon gezellige Nederlanders met auto en tent op doortocht naar Griekenland.
Het weer is sinds ik in Italie ben constant mooi, wel met een redelijk stevige en koude noordenwind.
Die ik dus steeds tegen heb. Maar door de zon overdag redelijke temperatuur,maar s'nachts koelt het flink af

Dag 12 Ferrara - Bosca Mesola (Po vlakte)

Zaterdag 7 mei
Dag 12 Ferrara - Bosca Mesola km 848 - 942 94 km gem 19.4 km/u

Het was nog 12 km tot Ferrara, daar met de fiets doorgereden. Helaas weinig foto's kunnen maken, want de mooie gebouwen stonden precies tegen de nog vroege ochtendzon.
Wel erg veel mooie gebouwen, maar toch niet echt spectaculair.

Een goed uur later reed ik de stad uit.
Op zo'n moment kwam de navigatiesysteem op mijn Nokia heel goed van pas, want wegaanduidingen zijn ook in Italie niet echt goed.
Ondertussen had ik afgezien om naar Ravenna te fietsen. Dit zou een omweg betekenen van een extra 40 km en gezien de vele extra km's die ik al had gereden leek me niet verstandig.
Dus op weg weer richting kust.
Daar begon al de delta van de Po.
Dus erg veel vlaktes en veel water en zo als in Nederland gewoon een bijna Nederlands pontje.
Ik had gehoopt op een camping aan de kust, maar dat kon ik wel vergeten, volgens een dikke Nedelander op een batavusfiets.

Gelukkig zag ik een uur later een bordje van een agroculturele boer met camping en zwembad.
Zwembad was gesloten, maar een plekje was geen probleem. Ik was de enige en ik denk ook de eerste kampeerder.
Een half literbenzine voor mijn brander was geen probleem. Uit een grote voorraadvat kon ik zo de brander en reserveflesje vullen.
Om half 10 weer onder zeil om s'morgens om half 5 gewekt te worden door een paar hanen

Dag 11 Fano - Lido Adriano (Ravenna)

Vrijdag 6 mei
Dag 11 Fano - Lido Adriano (Ravenna) km718 - 848
130 km gem 19.3 km/u

In Fano had ik weer een camping met internet, maar om 7 uur kwam ik pas op de camping, dan eten koken en daarna bleek ik een verkeerde netwerk sleutel te hebben . Toen internet eindelijk werkte was het al half 10 en dat is voor mij tijdens het fietsen hoogste bedtijd.

De volgende dag wel 30 km langs de kust gefietst waar onafgebroken hotel aan hotel en strandtent aan strandtent stond.
Echt 30 km boulevard van Zandvoort achter elkaar door. Moet niet aan denken hier mijn vakantie door te moeten brengen.
Na Pesaro was het even afgelopen en kwam ik door een schitterend park met heel veel heuvels en stadjes en kastelen daar bovenop. Heuvels van zeenivo tot een 200 m hoogte.
Echter hierna was het weer hetzelfde liedje. Een onafgebroken rij hotels en strandtentjes.
In Rimini afscheid genomen van Garth.
Hij ging bij San Marino richting Florence en ik ging verder noordwaarts richtiing Ravenna.
Na een te lange tocht kwam ik aan op een mooie strandcamping ca 15 km van Ravenna.

dinsdag 10 mei 2011

Dag 10 Igoumanitsa - Fano

Donderdag 5 mei
Dag 10 Ancona - Fano km 653 - 718 65 km gem 20. 5 km/u
De hut in de ferry moest ik delen met een Turk, waarmee ik weinig kon converseren. Gelukkig snurkte hij niet en had ik een prima nachtrust, Om 8 uur werd ik wakker.
Na een ontbijtje en de blog bijgehouden te hebben ,ben ik aan dek gegaan op zoek naar mijn Zimbabwaanse vriend.
Hij kon zich de 30 € extra voor een hut, niet permitteren en hij had zijn tentje ergens op dek opgezet. Bovendeks zat hij gezellig te babbelen met een jonge Zwitserse wandelaar / lifter. Vanuit zwitserland was hij nu 2 maand onderweg door Tjechie, Kroatie, Albanie en Griekenland. Met alleen een rugzak en een gitaar.
Na uitwisseling van elkaars reisgegevens, hadden we al snel discussie over alle wereldse problemen gevolgd door wat muziek op zijn gitaar. Dan komen al snel andere mensen erbij, eentje met een bongo en kwam ik aan de praat met een ander NL stel met camper.
De boot kwam een uur later aan, maar ik heb het niet gemerkt.
Aangekomen in Italie kom je toch in een heel ander land en cultuur.
Erg veel drukte en mensen aan het fietsen / hardlopen enz .
Dit tegenover Griekenland waar het veel stiller was, mensen nauwelijks bewogen en hoofdzakelijk op een stoeltje bij de taverne zitten.
Ook het jasas en efcheristo moesten verwisseld worden met ciao en gracia.
Het was de hele dag al mooi weer en ik had weer zin om nog 3uur op de fiets te zitten.
Aangekomen bij Fano moest ik geld tanken, toen er een Italiaan vroeg waar we vandaan kwamen en waar we naar toe gingen.
Hij heette Mark en was lid van een fietsersclub' hij wilde ons wel een camping wijzen.
Mark houdt ook een blog bij http://forbici.blogspot.com
Als ik thuis kom zal ik er naar kijken.
Maar eerst moesten we stoppen bij een cafe waar hij ons de lokale specialiteit aanbood, Moretta.
Echt een heerlijk en versterkend koffiedrankje. We hebben toen nog een guiness gedronken met een overheerlijke schaal met lokale hapjes
.Ondanks onze bezwaren fietste hij daarna toch de laatste 5 km mee om ons af te zetten bij de camping. Helaas was ook deze camping net als andere campings hier aan dit deel van de kust gelegen direct naast de spoorlijn.
Toen na 11 uur dat minder werd, begon er een disco vlak in de buurt met moderne beats. Muziek is het niet, alleen gedreun. Daarna kwamen de vrachttreinen nog frequenter als de dagelijkse treinen maar om 4 uur werd het eindelijk een beetje rustig.


Dag 9 Preveza - Igoumanitsa

Woensdag 4 mei
iDag 9 Preveza - Igoumanitsa km 554 - 653 99 km gem. 18.9 km/u'
s Nachts begon het weer flink te regenen, daarom iets langer blijven liggen tot 8 uur. En zoals al vaker gebeurde begon de zon al weer een beetje te schijnen.
Van de sympathieke eigenaar kregen we de lekkerste sinasappels die ik ooit heb gegeten en hebben we uitgebreid ontbijt.
Het was een flinke pittige rit over verschillende flinke hellingen.
Van een bezoek aan het mooie Parga strand zagen we maar af.
In Igoumanitsa werden we ontvangen door honderden vluchtelingen, die probeerden op de boot naar Italie te komen. De omheiningen om de haven zijn hoog en met rollen prikkeldraad overdekt.
's Avonds toen we naar de Dok reden zagen we ineens een schim keihard naar de vrachtwagens rennen. Helaas voor hem zag de politie hem ook.
In Ancona zagen we iemand die het toch was gelukt mee te reizen, in bedwang gehouden worden door een bemanningslid.
Als avondeten hebben we alle ingredienten gekocht voor een lekkere salade.
Ik had nog een restje rijst en macaroni.
Nog wat lekker saus erbij en dat hebben we in het park op een bankje zitten / staan koken.
Het was 11 uur, een half uuur te laat, dat de ferry wegvoer.
Half 12 was ik al gedouched en helemaal onder zeil.


Dag 8 Sami - Preveza

Dinsdag 3 mei
Dag 8 Samia - Preveza km 438 - 554 116 km Gem 17.5 km/u
Zoals abnormaal regent het weer eens.
Omdat ik om 10.15 in Fiskaro moest zijn om de ferry te halen, je niet weet wat je tegen komt en ook niet zeker ben hoe mijn lijf zich zal gedragen tijdens de zware klim, die me te wachten staat, besloot ik om half 6 op te staan.
In de regen de fiets bepakt en onderweg.
Gelukkig hield het na een half uurtje op met regenen.


De klim naar boven ging gelukkig ook prima, soms geholpen door een stormachtige wind. Boven aangekomen een mooi zicht op het bekende Mythos strand. Verder een schitterende hooggelegen bergweg met prachtige uitzichten.
Maar wel of je werd met volle wind vooruit geblazen of je kwam, als je een bocht nam weer helemaal stil te staan.
Toen ik beneden aankwam in Fiskardo gelijk gevraagd of de boot wel ging.
Zeer waarschijnlijk niet ,teveel wind!
Het was nog vroeg 9 uur nog maar, dus kopje koffie genomen en even afwachten.
Gelukkig ging de wind iets liggen en om 10 uur was het bericht dat de boot zou komen.
De ferries zijn niet duur. Voor een tocht van 2 uur via het eiland Ithaki naar Vasiliki op Levkas of Lefkada, zoals de Grieken zeggen, betaalde ik 9 euro.



Op weg op Lefkada werd ik ineens ingehaald door de Zimbabwese metgezel Garth.
Hij had in Vasiliki op mij gewacht en daar aan zijn conditie als tri-atleet gewerkt.
Hij had me van de boot zien komen en vlug de fiets gepakt. Was weer een leuke ontmoeting en we gingen nu samen op weg naar Ancona.
Ook dit keer was het een prachtige tocht met veel lange en pittige beklimmingen.
Ik denk dat ik klaar ben voor de Alpen.
Samen besloten we, dat we door zouden fietsen naar Preveza.
Wat we zagen van Lefkas was inderdaad erg mooi, maar ook wel toeristisch.
Een overnaching hier zou geen andere indruk bij ons wekken.
Om bij Preveza te komen moesten we een toltunnel door.
Dat wisten wij niet en bij de tolpoort verstond ik iets als stay right. Ja logisch.
Achteraf denk ik dat hij gezegd heeft .please stay there right away some one comes for you.
Maar ja wij waren al weg. Toen we de tunnel onderdoor waren kwam aan de overkant een politiebusje tegen, die zwaaide dat we iets niet goed gedaan hadden. Maar zij konden niet bij ons komen en op het moment dat ze gedraaid hadden waren wij allang weg.
Ik was op datmoment wel aan het eind van mijn latijn en w moesten snel een camping vinden.
Gelukkig kwamen we al snel bij een camping.
De eigenaren waren blij verrast, konden merken dat we de eerste gasten waren.
s'Avonds in Preveza gegeten.
Een gezellige havenplaats'veel boten, terrasjes en restaurants.
Om 10 uur onder zeil, wel internet, maar geen tijd om een verhaal te schrijven

maandag 2 mei 2011

Dag 7 Uitziekdag

Maandag 3 mei km gereden 4

Na een nacht zonder slaap en een heel leeg darmstelsel was het zaak om de maag voorzichtig te laten wennen aan voedsel.
S' Morrgens vroeg om half 6 afscheid genomen van Garth uit Zimbabwe.
Daarna nog proberen te slapen.
Ik had nog droge biscuits,die bleven in samen met een kopje thee. Daarna iets zwaardere biscuits en cola gekocht.. En natuurlijk sloten water drinken.


Eind van de dag de fiets gepakt en de weg verkend en een foto genomen van het plaatsje Sami.
Nu nog een flinke portie droge rijst koken en da moet het redelijk gaan.
Ik voel me gelukkig niet ziek of erg verzzwakt.
Maar dat moet morgen blijken.
Vroeg op half 6 om half 7 op de fiets te kunnen zitten. moet ruim voldoende zijn om dooi akkertje de ferry te halen
Eerst 43 km naar Fiskardo met 2 redelijke beklimmimgen, dan de ferry en dan 30 km naar Levkada.
Verwacht de eerste updates te kunnen versturen over 3 dagen op de boot naar Ancona

Dag 6 Rustdag Sami

zondag 1 mei km gereden 0

Om weer op verhaal te komen was het beter om de rustdag naar voren te schuiven..
Vannacht erg goed geslapen en een prima ontbijt gehad.
Het smaakte me ook weer. Morgen nog een makkelijke dag en dan moet het over zijn.



Vanmorgen al mijn kleren bont en wit bij elkaar in dee wasmachine gegooid en op 4r0 graad gewassen.
Na 3 kwartier kwam alles er spic en span uit.
Alles op de drooglijn en in het zonnetje.
In de middag kwam er een nieuw bezoeker op de camping. Op de fiets....
Het bleek een Zimbabwaan te zijn van Griekse afkomst.
Hij had zijn grootouders bezocht op Kefalonia en ging nu verder ook naar Italie, Frankrijk en Spanje.
Hij had het plan om alle continenten te bezoeken en daar door 4 of 5 landen te fietsen.
Volgend jaar werd het Azie van HongKong tot Thailand.
We legden onze schema's naast elkaar en kwamen tot de conclusie dat als hij met mij meefietst naar Igoumanitsa en Ancona hij meer fietst, goedkoper uit is en een mooiere tocht maakt.
We zouden dus samen morgen op weg gaan naar Lefkada. Samen zijn we 's avonds uit wezen eten, waarbij ik dacht dat ik alles kon eten.
Zo voelde ik me ook, maar s' nachts ben ik helemaal leeggelopen. Elk uur zat ik op de step wc.
Ik onderging de perfecte darmreiniging
Helaas was het onmogelijk om de volgende dag de reis voort te zetten en was genoodzaakt een extra rustdag te nemen

zondag 1 mei 2011

Dag 5 Kylinni - Sami (Kefalonnia)

Zaterdag 30 april Km 398 - 437 39 km

De wekker had ik om 5 uur gezet omdat mijn maag nog flink van slag was en daarbij moest beginnen met een flinke klim van 4 km naar boven.
Om zes uur werd ik wakker, het alarm niet gehoord. Toch maar opgestaan en in recordtijd van een halfuur had ik de tent ingepakt en de fiets bepakt.
Na een nacht slapen en een beetje rust zag zo'n beklimming heel anders uit. Het was geen makkie, maar toch goed te doen
Om half 8 was ik bij de boot. Nog niet gegeten en daar had ik ook helmaal geen zin in.
Toch maar een blikje cola en biscuits gekocht en die naar binnen gewerkt.
Op de boot nog lekker geslapen en voordat ik het in de gaten had waen we im Poros.
Nu nog een leuk fietstochtje van 35 km naar Sami.
Dacht ik....
Vanuit Poros ging het heel even steil omhoog en daarna volgde gedurende 5 km een prachtige rit tussen hoge bergen door een mooi groen dal met hoge cypressen.



Onvoorstelbaar rustig, een heel enkele auto en verder stilte. In tegenstelling van het vaste land nergens afval te vinden. Een echt schoon eiland.
Toen kreeg ik een bordje 10% helling. Dus ik moest aan de bak en het leek erop, dat ik die mooie berggen om me heen ook daadwerkelijk moest gaan bedwingen.
De klim duurde 5km, maar de laatste 500 m heb ik gelopen.
Dan merk je hoe funest het is als je 2 dagen niet of nauwelijks hebt kunnen eten.
Afdalingen zijn nooit leuk, ook deze niet, het ging te snel en het was weer te koud. Maar de laatste 5 km ging aanzienlijk sneller dan de voorgaande.
Beneden kwam ik in de gezellige havenplaats Sami.
Het was een mooie camping en ik had de tent snel staan. Het was geen mooi weer, dus maar even bijslapen. Later was mijn maag een stuk rustiger en heb ik inkopen gedaan, water, rijst, bananen en melk.
De receptie vertelde me dat de volgende dag de ferry niet zou gaan om 10,0 uur maar om 18 uur.
Het leek me een goed idee om de geplande rustdag van overmorgen naar morgen te verplaatsen.
sAvonds gezellig met 2 Duitse koppels, een Australische en een Zwitsers koppel bij elkaar gezeten.
Morgen rustdag.

Dag 4 Rio - Kylinni

Vrjidag 29 april
Dag 4 Rio - Kylinni km 304 -398 94 km
Een saaie fietsdag, maarrrr.... het zonnetje scheen.
Dit was het weer, dat eigenlijk al een paar weken zou moeten zijn. maar zoals in Nederland het weer in positieve zin van slag is, zo is het in Griekenland in negatieve zin van slag
De eerste 20 km waren wel aardig. Vlak langs de kust door arme dorpjes. Er is te weinig strand om toeristen te trekken.
Daarna moest ik het grote deel rijden langs een drukke nationale route.
Veel verkeersgeraas en weinig te zien.

De laaatste 10 km waren heel sneaky.
Je denkt nog een klein half uurtje en dan ben ik vroeg op de camping.
Maar dit was vals plat op zijn best!
Ik ging twijfelen aan de fiets, de wind had ik tegen, ik voelde me ook niet lekker, waarschijnlijk iets verkeerds gegeten of gedronken, ik had te weinig pauzes genomen.
Op het laatst reed ik in de lichtste versnelling en zag nog niet dat het errg steil naar boven ging.
Eindelijk kon ik van me afkijken en toen zag ik pas wat een diepte ik naast me had.
De afdaling naar beneden was wel met diverse haarspeldbochten viel je naar beneden.
Het slechte nieuws is dat ik die steile helling morgen weer moet nemen en wel s'ochtends om half 7' omdat de boot om 8 uur vertrekt..
Als ik morgen ga, want de maag speelt nu wel zoveel op, dat ik niks heb kunnen eten.
De camping is wel een erg luxe met een schitterend strand. ik had ook nog tijd om even in de'zon te zitten.

Dag 2 Levadia - Itea

Woensdag 27 april km119 - 187 km 68 km gem 17 km / u


Inderdaad slecht weer. Vanmorgen stroomde het.
Omdat ik een probleempje had met een van de tassen ging ik pas om half elf op pad
.Een erg aardige Griek heeft me geholpen aan een 4mm langer boutje,waarmee het de tas weer goed was vast te zetten.
Het was toen al iets minder gaan regenen. Het ergste van die regen is niet tijdens het klimmen, want je wordt dan toch wel nat van het zweten, maar de afdaling is vreselijk koud. B
oven op de berg in Arochova op 1000 m hoogte was het maar 9 graad en je zit volop in de wolken met dus 0 meter uitzicht. Erg jammer want het uitzicht zou mooi zijn geweest.

Door de vele regen en het slechte zicht geen mooie foto kunnen nemen.
Tijdens de afdalin g in Delphi was het al wel een stuk beter, maar was ik zo koud dat ik daar weinig oog voor had.
Daarom eerst maar een flinke warme maaltijd genomen en een warm vest uit de tas gehaald
Op de camping een flinke warme douche en dan is alles weer ok. Nu bij de tent heerlijk genieten van het uitzicht en het klotsen van de branding.
Morgen 90 km langs de noordkust van de golf van Korinthe. Redelijk vlak maar wel mooi. Het weer zou iets beter worden

Dag 3 Itea - Rio

donderdag 28 April
Itea - Rio km 191 - 291 100 km gem 20 km/u
s'Nachts begon het weer te regenen en dat deed het nog toen ik om 7 uur opstond.
Nadat de tent was ingepakt en de fiets klaar voor vetrek miezerde het nog steeds en dat bleef het nog 2 uurtjes doen.


Om 12 uur voelde ik iets van een zon door de wolken prikken. Twee uurtjes later werd het dan toch zomer. Gelijk werd de tocht ook veel mooier. De natuur krijgt meer kleur en het uitzicht was ook fantastisch.
De kustweg langs de noordkant van de golf van Korinthe is prachtig.
De weg volgt de bergen, waardoor je soms diep onder je de zee zag en aan de ander kant rechtomhoog keek tegen hoge rotswanden. Betekende wel soms venijnige klimmetjes.





Vanaf Agio Nikolaos kon je de beroemde brug van Rio naar Antirrio al op een afstand van 50 km zien.
Deze grootste hangbrug van Europa met 4 peilers is aardbeving bestendig gemaakt door de 4 peilers te bouwen op een grote glijplaat.
Beweegt de aarde dan glydt de aarde onder de peiler door.
Bij de brug is te zien hoe gigantisch groot die is. Indrukwekkend


Begin maart had ik de camping gebeld of ze open waren en dat waren ze na pasen. Maar bij de receptie kreeg ik te horen dat ze toch niet geopend waren met een hele klaagzang erbij dat het zo slecht ging in Griekenland en dat ze weer terug moesten naar de drachmen. Na heel lang praten klaagzangen aanhoren en weigeren deed ik dan een beroep op hun gastvrijheid. Dat veranderde de zaak.
Hij ging gelijk bellen met zijn mamma en die vond het goed, dat ik voor 5 euro kwam staan.
Het geeft wel aan hoe moeilijk veel Grieken hebben met de huidige situatie. De afgelopen 3 maanden'had hij nog geen 1000 euro verdient.
Morgen naar Kylini 87 km.