De tocht
De tocht ging door 6 landen.
In Griekenland fietste ik 7 etappes totaal 632 km
Van alle landen was Griekenland het mooiste vakantieland, de mooiste, stilste stranden en beste campings. Mooiste en beste camping was Camping Sami in Sami op Kefallonia.
Over Kefallonia waren de mooiste etappes. Fietspaden waren niet nodig, omdat het zo rustig was, dat je als enige bijna over de wegen reed. Flinke steile hellingen zorgden voor de nodige uitdaging en de rust en uitzichten zijn geweldig.
In tegenstelling tot het vaste land is Kefallonia ook schoon.
Maar Griekenland is totaal geen fietsland. Fietspaden kom je er niet tegen en de automobilisten zijn ook niet gewoon fietsers op de weg tegen te komen.
Iedereen vindt het wel mooi zo een rare fietser tegen te komen. Nergens is er zo vaak naar me getoeterd en de duimen opgestoken als in Griekenland.
Na de oversteek naar Italie, kwam je in een heel andere cultuur.
Mensen waren aan het sporten, vooral fietsen en daar waren genoeg fietspaden voor.
Ook de grote bedrijvigheid stond in grote contrast tot het rustige leventje in Griekenland.
Hier fietste ik 766 km, merendeels over fietspaden.
Grote attractie zijn natuurlijk de oude steden. Mooiste etappe van de tocht was die over de Reschenpas.
Ook de afdaling van deze etappe, die mede door Zwitserland ging was byzonder.
Door Oostenrijk reed ik 259 km allemaal mooie etappes
Duitsland viel me heel positief op door het uitnemenende gedrag van de automobilisten.
Ze geven altijd voorrang aan fietsers en houden ruim afstand bij het inhalen.
Hier reed ik 831 km op uitstekende fietspaden over mooie routes.
Duitsland is naar mijn mening ook het beste fietsland van mijn 6 bezochte landen.
In Nederland fietste ik 2,5 etappes met in totaal 229 km
De zwaarte.
Die lag niet in de lengte van 2717 km of de lange etappes.
Het fietsen gaf geen enkel probleem..
Ook het vaste patroon elke dag, vroeg opstaan, wassen, ontbijten, tent opbreken, fiets bepakken en s'avonds het omgekeerde en om half 10 weer naar bed plus het slapen in een tent waren geen probleem.
De 5 weken waren wel te lang, de laatste week was het meer thuiskomen dan genieten.
De zwaarte van de tocht was het zorgen voor het dagelijkse kostje.
De hoeveelheid energie die dagelijks verbruikt wordt, moet weer aangevuld worden.
Natuurlijk veel pasta's, maar die gaan wel vervelen en een maaltijdsalade voldoet dan niet.
Uiteindelijk ben ik in 5 weken meer dan 5 kilo afgevallen, dat is teveel!!
Statistieken.
Aantal gereden kilometers: 2717 km
Gemiddelde rit: 90,5 km
Gemiddelde snelheid: 18,5 km/u
Aantal fietsdagen: 30
Aantal rustdagen: 5
Aantal uren op de fiets: 146 uur
Gemiddelde fietstijd p/d: 4 uur 3 kwartier
Langste etappe: 130 km
Kortste etappe: 39 km
zondag 5 juni 2011
vrijdag 3 juni 2011
Dag 35 Velp - Swifterbant
Maandag 30 mei
Dag 34 Velp - Swifterbant
km 2630 - 2717
87 km gem 19.2 km
Het eind van een lange fietstocht is aangebroken. De laatste loodjes!
s'Morgens sms'te ik naar Ank en Colette, dat dit de laatste loodjes zouden moeten zijn, maar dat het zo helemaal niet voelde. Ik had er weer zin in en van vermoeidheid was geen sprake.
Een probleempje had ik wel, want de vorige dag was het zondag en was ik niet in staat geweest om voor een ontbijt te zorgen. Ik had besloten niet terug te rijden naar Velp, maar 20 km door te rijden naar Hoenderloo, waar ik wist dat er een warme bakker was.
Op een banaan en een energie reep ben ik toen op pad gegaan.
Aangekomen in Hoenderloo ben ik echter eerst gegaan voor een kop koffie met aardbeiengebak en een grote dot slagroom. Die dot op een bijna nuchtere maag deed me s'avonds voor de derde keer de das om (en de darmen leeg).
De paar broodjes, die ik kocht, heb ik een half uurtje later op een bank op de heide opgegeten.
Ondertussen reed ik over de mooie Veluwe richting Harderwijk.
Tot zover geen enkel probleem. Maar op het moment, dat ik in op terrein kwam waar ik al zo vaak had gefietst werd ik me toch moe. Ik moest me weer helemaal oppeppen. En dat moment kreeg ik opnieuw in Biddinghuizen.
Vlak voor Swifterbant werd ik door mijn vriend Tonnie opgewacht.
Om kwart over drie kwam er dan een eind aan deze tocht, die 2717 km lang was.
Opgelucht viel ik Ank na 5 weken weer in de armen.
Vreemd kan het lichaam reageren, dat s'morgens geen spoortje van vermoeidheid toont en als de taak erop zit is het helemaal kapot. Die vermoeidheid was gelukkig na 2 nachtjes verdwenen.
De dot slagroom werkte langer na. Ank had heerlijke boontjes, lekker stuk vlees en aardappelen gekookt. Twee maanden niet dit kostje gegeten en ik had er zin in!!!!
Na 3 hapjes begon mijn maag weer op te spelen en mijn gang naar het toilet.
Deze avond lag ik niet zoals gewoonlijk om half 10 in bed, maar om om 9 uur. Maar wat een bed!!!
Heerlijk.
Dag 34 Velp - Swifterbant
km 2630 - 2717
87 km gem 19.2 km
Het eind van een lange fietstocht is aangebroken. De laatste loodjes!
s'Morgens sms'te ik naar Ank en Colette, dat dit de laatste loodjes zouden moeten zijn, maar dat het zo helemaal niet voelde. Ik had er weer zin in en van vermoeidheid was geen sprake.
Een probleempje had ik wel, want de vorige dag was het zondag en was ik niet in staat geweest om voor een ontbijt te zorgen. Ik had besloten niet terug te rijden naar Velp, maar 20 km door te rijden naar Hoenderloo, waar ik wist dat er een warme bakker was.
Op een banaan en een energie reep ben ik toen op pad gegaan.
Aangekomen in Hoenderloo ben ik echter eerst gegaan voor een kop koffie met aardbeiengebak en een grote dot slagroom. Die dot op een bijna nuchtere maag deed me s'avonds voor de derde keer de das om (en de darmen leeg).
De paar broodjes, die ik kocht, heb ik een half uurtje later op een bank op de heide opgegeten.
Ondertussen reed ik over de mooie Veluwe richting Harderwijk.
Tot zover geen enkel probleem. Maar op het moment, dat ik in op terrein kwam waar ik al zo vaak had gefietst werd ik me toch moe. Ik moest me weer helemaal oppeppen. En dat moment kreeg ik opnieuw in Biddinghuizen.
Vlak voor Swifterbant werd ik door mijn vriend Tonnie opgewacht.
Om kwart over drie kwam er dan een eind aan deze tocht, die 2717 km lang was.
Vreemd kan het lichaam reageren, dat s'morgens geen spoortje van vermoeidheid toont en als de taak erop zit is het helemaal kapot. Die vermoeidheid was gelukkig na 2 nachtjes verdwenen.
De dot slagroom werkte langer na. Ank had heerlijke boontjes, lekker stuk vlees en aardappelen gekookt. Twee maanden niet dit kostje gegeten en ik had er zin in!!!!
Na 3 hapjes begon mijn maag weer op te spelen en mijn gang naar het toilet.
Deze avond lag ik niet zoals gewoonlijk om half 10 in bed, maar om om 9 uur. Maar wat een bed!!!
Heerlijk.
woensdag 1 juni 2011
Dag 34 Venlo - Velp
Zondag 29 mei
Dag 34 Venlo - Velp
km 2523 - 2630
107 km gem 18.9 km / u
Gisteravond kwam al laat nog een Duitser met fiets en aanhanger op de camping.
Hij vond het nodig om op een gebied van 40 bij 40 meter vrije ruimte zijn tent op 2 meter afstand van mijn tent neer te zetten. Nou als hij maar niet snurkt, zei ik nog tegen Pete.
Nou ja tot 12 uur heb ik niks gehoord, maar van dat moment tot half 4 heb ik naar alle variaties van zijn gesnurk geluisterd.
Ik ben toen uit bed gegaan, flink aan zijn tent gerammeld tot hij wakker was en heb hem toen vriendelijk gevraagd of hij de volgende 3 uur wakker wilde blijven en dan kon ik tenminste nog 3 uurtjes slapen.
En het werkte, het bleef stil en ik heb inderdaad nog 3 uurtjes geslapen. S'Morgens bood hij me bedremmeld nog zijn excuses aan. Nou ja dat was ook niet nodig.
Volgende tocht maar oordopjes meenemen.
Nu dit keer echt afscheid genomen van Pete en John. Het zou nu wel heel onwaarschijnlijk zijn dat ik ze nog eens ontmoet.
Het was weer een winderige dag, maar het bleef droog en zelfs liet de zon zich een paar keer zien.
Het schema om naar Oosterhout te rijden heb ik al gauw laten schieten om door te rijden naar Velp.
Dat betekent de laatste dag een bekende rit van ruim 80 km en kan ik rond 3 uur al thuis zijn.
Dag 34 Venlo - Velp
km 2523 - 2630
107 km gem 18.9 km / u
Gisteravond kwam al laat nog een Duitser met fiets en aanhanger op de camping.
Hij vond het nodig om op een gebied van 40 bij 40 meter vrije ruimte zijn tent op 2 meter afstand van mijn tent neer te zetten. Nou als hij maar niet snurkt, zei ik nog tegen Pete.
Nou ja tot 12 uur heb ik niks gehoord, maar van dat moment tot half 4 heb ik naar alle variaties van zijn gesnurk geluisterd.
Ik ben toen uit bed gegaan, flink aan zijn tent gerammeld tot hij wakker was en heb hem toen vriendelijk gevraagd of hij de volgende 3 uur wakker wilde blijven en dan kon ik tenminste nog 3 uurtjes slapen.
En het werkte, het bleef stil en ik heb inderdaad nog 3 uurtjes geslapen. S'Morgens bood hij me bedremmeld nog zijn excuses aan. Nou ja dat was ook niet nodig.
Volgende tocht maar oordopjes meenemen.
Nu dit keer echt afscheid genomen van Pete en John. Het zou nu wel heel onwaarschijnlijk zijn dat ik ze nog eens ontmoet.
Het was weer een winderige dag, maar het bleef droog en zelfs liet de zon zich een paar keer zien.
Het schema om naar Oosterhout te rijden heb ik al gauw laten schieten om door te rijden naar Velp.
Dat betekent de laatste dag een bekende rit van ruim 80 km en kan ik rond 3 uur al thuis zijn.
Dag 33 Birkesdorf - Venlo
Zaterdag 28 mei
Dag 33 Birkesdorf - Venlo
km 2411 - 2523
112 km gem 17.9 km / u
Een heel goede en rustige nacht gehad. Zoals gewoonlijk word je s'morgens gewekt door het mooiste vogelorkest, die je kunt bedenken. Maar op zo'n moment geniet je daar even van en weet ja, dat je nog een 3 uurtjes kunt slapen en dat lukt dan ook nog wel redelijk.
De tocht ging meerendeels verder over een onverhard pad langs de duitse Roer (Rur). Het oeverpad heet ook de RUR. (rur ufer radweg)
Omstreeks 2 uur kwam ik bij Vlodorp Nedeland binnen.
Na Griekenland, Italie, Oostenrijk, Zwitserland en Duitsland het 6e land van de reis.
Gelijk een SMSje naar Colette en Ank, dat ik in NL was. Die feliciteerden me direct en waren blij, dat ik weer in NL was.
Het eerste beste huis in NL bleek een fietsenmaker waar ik al lange tijd naar had uitgekeken, want mijn Brooks zadel moest nodig aangespannen worden. Ik begon last van mijn kont te krijgen omdat ik teveel op de achterbeugel zat, i.p.v. op het leer.
s'Middags aangekomen op een SRV camping (kamperen bij de boer).
Het beheerdersechtpaar waren de liefste en aardigste beheerders die ik ooit heb gezien. Bij aankomst had ie een biertje koud staan en s'avonds kwam hij er nog eentje brengen. De volgende ochtend voor ik wegging, kreeg ik nog een kop koffie.
En dat alles voor de prijs van nog geen 8 euro.
De komst van mijn Amerikaanse vrienden Pete en John had ik al aangekondigd bij de eigenaar en jawel 2 uurtjes later verschenen ze weer.
We hebben weer een gezellige avond gehad.
Dag 33 Birkesdorf - Venlo
km 2411 - 2523
112 km gem 17.9 km / u
Een heel goede en rustige nacht gehad. Zoals gewoonlijk word je s'morgens gewekt door het mooiste vogelorkest, die je kunt bedenken. Maar op zo'n moment geniet je daar even van en weet ja, dat je nog een 3 uurtjes kunt slapen en dat lukt dan ook nog wel redelijk.
De tocht ging meerendeels verder over een onverhard pad langs de duitse Roer (Rur). Het oeverpad heet ook de RUR. (rur ufer radweg)
Omstreeks 2 uur kwam ik bij Vlodorp Nedeland binnen.
Na Griekenland, Italie, Oostenrijk, Zwitserland en Duitsland het 6e land van de reis.
Gelijk een SMSje naar Colette en Ank, dat ik in NL was. Die feliciteerden me direct en waren blij, dat ik weer in NL was.
Het eerste beste huis in NL bleek een fietsenmaker waar ik al lange tijd naar had uitgekeken, want mijn Brooks zadel moest nodig aangespannen worden. Ik begon last van mijn kont te krijgen omdat ik teveel op de achterbeugel zat, i.p.v. op het leer.
s'Middags aangekomen op een SRV camping (kamperen bij de boer).
Het beheerdersechtpaar waren de liefste en aardigste beheerders die ik ooit heb gezien. Bij aankomst had ie een biertje koud staan en s'avonds kwam hij er nog eentje brengen. De volgende ochtend voor ik wegging, kreeg ik nog een kop koffie.
En dat alles voor de prijs van nog geen 8 euro.
De komst van mijn Amerikaanse vrienden Pete en John had ik al aangekondigd bij de eigenaar en jawel 2 uurtjes later verschenen ze weer.
We hebben weer een gezellige avond gehad.
Dag 32 Remagen - Birkesdorf
Vrijdag 27 mei
Dag 32 Remagen - Birkesdorf
km 2321 - 2411
90 km gem 16.1 km / u
Een slechte nacht gehad, de hele nacht lawaai van vrachttreinen. Nou ja de volgende nacht maar inhalen, was wel uitgerust.
Het weer was wel 180 graden gedraaid. Koud en heel veel wind, westenwind en dat was de richting ik naar toe moest.
In het begin toch nog ter afscheid een redelijk stevige klim naar een hoogvlakte, met alleen maar landbouw en bijna geen bomen.
Dat verklaart de lage gemiddelde snelheid, de hele dag vechten tegen de wind. En het was koud, 15 graad.
Maar gelukkig afgezien van een paar spetters bleef het droog.
Aan het einde van de rit volgde de route na afdaling van de hoogvlakte de rivier de Rur, met veel beschutting van veel bomen. Een hele verademing.
De camping was ook dit keer gelegen aan een recreatieplas, maar ik had weinig behoefte aan een bad.
Lekkere warme douche genomen.
Natuurlijk verschenen ook dit keer Pete en John uit Seatle op de camping.
Met zijn drieen hebben we heerlijk gegeten in het restaurant bij de camping. De eigenaar vertelde nog, dat dankzij de gids van Reitsma's route naar Rome hij zo'n 400-600 Nederlandse gasten had. Geeft wel aan hoe populair deze route is.
Later kwam nog een Nederlands stel uit Zevenaar op de camping, onderweg naar Rome.
Morgen op naar Nederland, de temperatuur zou beter worden, dus moet een mooie rit worden.
Dag 32 Remagen - Birkesdorf
km 2321 - 2411
90 km gem 16.1 km / u
Een slechte nacht gehad, de hele nacht lawaai van vrachttreinen. Nou ja de volgende nacht maar inhalen, was wel uitgerust.
Het weer was wel 180 graden gedraaid. Koud en heel veel wind, westenwind en dat was de richting ik naar toe moest.
In het begin toch nog ter afscheid een redelijk stevige klim naar een hoogvlakte, met alleen maar landbouw en bijna geen bomen.
Dat verklaart de lage gemiddelde snelheid, de hele dag vechten tegen de wind. En het was koud, 15 graad.
Maar gelukkig afgezien van een paar spetters bleef het droog.
Aan het einde van de rit volgde de route na afdaling van de hoogvlakte de rivier de Rur, met veel beschutting van veel bomen. Een hele verademing.
De camping was ook dit keer gelegen aan een recreatieplas, maar ik had weinig behoefte aan een bad.
Lekkere warme douche genomen.
Natuurlijk verschenen ook dit keer Pete en John uit Seatle op de camping.
Met zijn drieen hebben we heerlijk gegeten in het restaurant bij de camping. De eigenaar vertelde nog, dat dankzij de gids van Reitsma's route naar Rome hij zo'n 400-600 Nederlandse gasten had. Geeft wel aan hoe populair deze route is.
Later kwam nog een Nederlands stel uit Zevenaar op de camping, onderweg naar Rome.
Morgen op naar Nederland, de temperatuur zou beter worden, dus moet een mooie rit worden.
Dag 31 st Goar - Remagen
Donderdag 26 mei
Dag 31 st Goar - Remagen
km 2231 - 2321
90 km gem 17.5 km / u
Weer een koude nacht, maar uit voorzorg had ik de lange sokken en een thermo hemd extra aangedaan en dat heeft goed geholpen. Ik had alleen af en toe een koude neus.
Dit werd de 2e dag langs de Rijn, dus geen gids nodig. Het fietspad blijven volgen en als je een stadje wilde bezichtigen links afslaan.
In Bacharach kwam ik John weer tegen en s'avonds kwamen ze ook weer op de camping.
De maag was helemaal over, alleen de trek in eten had ik nog niet. Mezelf toch gedwongen tegen heug en meug te eten.
De hele dag veel en harde wind. De hoge temperatuur viel mee.
Dag 31 st Goar - Remagen
km 2231 - 2321
90 km gem 17.5 km / u
Weer een koude nacht, maar uit voorzorg had ik de lange sokken en een thermo hemd extra aangedaan en dat heeft goed geholpen. Ik had alleen af en toe een koude neus.
Dit werd de 2e dag langs de Rijn, dus geen gids nodig. Het fietspad blijven volgen en als je een stadje wilde bezichtigen links afslaan.
In Bacharach kwam ik John weer tegen en s'avonds kwamen ze ook weer op de camping.
De maag was helemaal over, alleen de trek in eten had ik nog niet. Mezelf toch gedwongen tegen heug en meug te eten.
De hele dag veel en harde wind. De hoge temperatuur viel mee.
Dag 30 Leeheim - st Goar
Woensdag 25 mei
Dag 30 Leeheim - st Goar
km 2132 - 2231
99 km gem 18.2 km / u
Ik voelde me weer prima, moest alleen mijn maag langzaam laten wennen aan een goede maaltijd, dus vaak eten met kleine beetjes.
Ook weer zin om te gaan fietsen. Een half uurtje later bij een pontje te wachten, toen een man met een 50 jaar oude Henkel scooter naast me kwam staan, geljk een leuk gesprek. Tegelijkertijd kwam een man met een aparte fiets erbij staan. Het bleek een Deense Pedersen fiets te zijn naar ontwerp van een ontwerp uit 1800 zoveel.
Hij moest dezelfde kant op als ik, dus ik had een gids en gezellige medereiziger.
Samen koffie gedronken en ik heb even op zijn fiets gefietst.
De hele constructie is apart, maar het meest opvallend was het zadel, dat opgehangen was tussen stuur en zadelpen. Het beweegt mee met de heupbewegingen, dus je hebt nooit geen last van je zitvlees. Verder zit je erg dicht op het stuur, maar daar heb je met rijden geen last van.
Een uurtje later bij de Rijn aangekomen, waarbij Reitsma's reisgids overbodig werd. Gewoon het fietspad volgen.
In st Goar een klein stukje naar boven gereden naar een heerlijk rustige en gezellige camping.
Snap niet dat mensen aan de Rijn, tussen de treinen en drukke wegen op de camping willen staan.
Ben verzekerd van een goede nachtrust en een op verzoek niet te vet gebraden visje gegeten. Heerlijk.
Morgen verder langs de Rijn. Het wordt nog warmer. Heerlijk
Dag 30 Leeheim - st Goar
km 2132 - 2231
99 km gem 18.2 km / u
Ik voelde me weer prima, moest alleen mijn maag langzaam laten wennen aan een goede maaltijd, dus vaak eten met kleine beetjes.
Ook weer zin om te gaan fietsen. Een half uurtje later bij een pontje te wachten, toen een man met een 50 jaar oude Henkel scooter naast me kwam staan, geljk een leuk gesprek. Tegelijkertijd kwam een man met een aparte fiets erbij staan. Het bleek een Deense Pedersen fiets te zijn naar ontwerp van een ontwerp uit 1800 zoveel.
Hij moest dezelfde kant op als ik, dus ik had een gids en gezellige medereiziger.
Samen koffie gedronken en ik heb even op zijn fiets gefietst.
De hele constructie is apart, maar het meest opvallend was het zadel, dat opgehangen was tussen stuur en zadelpen. Het beweegt mee met de heupbewegingen, dus je hebt nooit geen last van je zitvlees. Verder zit je erg dicht op het stuur, maar daar heb je met rijden geen last van.
Een uurtje later bij de Rijn aangekomen, waarbij Reitsma's reisgids overbodig werd. Gewoon het fietspad volgen.
In st Goar een klein stukje naar boven gereden naar een heerlijk rustige en gezellige camping.
Snap niet dat mensen aan de Rijn, tussen de treinen en drukke wegen op de camping willen staan.
Ben verzekerd van een goede nachtrust en een op verzoek niet te vet gebraden visje gegeten. Heerlijk.
Morgen verder langs de Rijn. Het wordt nog warmer. Heerlijk
Dag 29 Hemsbach - Leeheim
Dindag 24 mei
Dag 29 Hemsbach - Leeheim
km 2071 - 2132
61 km gem 18.4 km / u
Vandaag de 2e helft van mijn rustdag.
Aan de gemiddelde snelheid is te zien, dat het al beter gaat met de maagproblemen.
Zaak om de maag langzaam te laten wennen aan meer voedsel.
De rit ging weer hoofdzakelijk over fietspaden door bossen en landerijen.
Om 2 uur was ik op de camping gelegen aan een grote recreatieplas.
Voor de 2e keer pas had ik gelegenheid om eens te zwemmen. Het weer was daarbij perfect.
Om 7 uur kwamen nog 2 fietsers op de wei staan. Het waren Pete en John ( hoe kan het anders) en kwamen uit Seatle (USA).
Ze waren op 26 april (he zij ook al) uit Amsterdam vertrokken, door NL , BE FR, CH en D getrokken met stukken treinen erbij.
Ze wilden 30 mei (he zij ook al) terug zijn in Amsterdam. Ze fietsten op een ligfiets en sliepen zonder tentje in de open lucht.
s'Avonds redelijk goed gegeten, zonder dat de maag ging protesteren.
Ik ben alleen door mijn voedselvoorraad.
Morgen eerst een goed ontbijt zien te krijgen.
Dag 29 Hemsbach - Leeheim
km 2071 - 2132
61 km gem 18.4 km / u
Vandaag de 2e helft van mijn rustdag.
Aan de gemiddelde snelheid is te zien, dat het al beter gaat met de maagproblemen.
Zaak om de maag langzaam te laten wennen aan meer voedsel.
De rit ging weer hoofdzakelijk over fietspaden door bossen en landerijen.
Om 2 uur was ik op de camping gelegen aan een grote recreatieplas.
Voor de 2e keer pas had ik gelegenheid om eens te zwemmen. Het weer was daarbij perfect.
Om 7 uur kwamen nog 2 fietsers op de wei staan. Het waren Pete en John ( hoe kan het anders) en kwamen uit Seatle (USA).
Ze waren op 26 april (he zij ook al) uit Amsterdam vertrokken, door NL , BE FR, CH en D getrokken met stukken treinen erbij.
Ze wilden 30 mei (he zij ook al) terug zijn in Amsterdam. Ze fietsten op een ligfiets en sliepen zonder tentje in de open lucht.
s'Avonds redelijk goed gegeten, zonder dat de maag ging protesteren.
Ik ben alleen door mijn voedselvoorraad.
Morgen eerst een goed ontbijt zien te krijgen.
Dag 28 Heidelberg - Hemsbach
Maandag 23 mei
Dag 28 Heidelberg - Hemsbach
km 2032 - 2071
39 km gem 16 km / u
De laatste loodjes wegen het zwaarst. Zeker als je voor de 2e keer een voedselvergiftiging oploopt. Niet zo erg als op Sami, maar de vermoeidheid gaat toch wel meespelen.
Daarbij komt, dat de laatste 3 campings vreselijk lawaaiig waren, waardoor je 3 nachten niet best hebt geslapen.
Blijven op de camping in Heidelberg was geen optie, vanwege de geluidsoverlast.
Omdat ik dinsdag een rustdag wilde nemen, besloot ik 2 korte ritjes op maandag en dinsdag. Vandaag 39 en morgen 45 km.
Daarmee kon ik direct na de middag op de camping zijn en s'morgens heerlijk langzaam aan te doen.
Vanmiddag kwam ik inderdaad 1 uur aan en lag om 2 uur al lekker in de schaduw te slapen. Dat heb ik met onderbreking voor een hapje rijst en speciale thee volgehouden tot 8 uur.
De rit was niet noemenswaard, wel de stad Ladenburg. Helaas had ik niet de puf om hier echt van te genieten.
Vandaag dus een dag zonder foto's
Dag 28 Heidelberg - Hemsbach
km 2032 - 2071
39 km gem 16 km / u
De laatste loodjes wegen het zwaarst. Zeker als je voor de 2e keer een voedselvergiftiging oploopt. Niet zo erg als op Sami, maar de vermoeidheid gaat toch wel meespelen.
Daarbij komt, dat de laatste 3 campings vreselijk lawaaiig waren, waardoor je 3 nachten niet best hebt geslapen.
Blijven op de camping in Heidelberg was geen optie, vanwege de geluidsoverlast.
Omdat ik dinsdag een rustdag wilde nemen, besloot ik 2 korte ritjes op maandag en dinsdag. Vandaag 39 en morgen 45 km.
Daarmee kon ik direct na de middag op de camping zijn en s'morgens heerlijk langzaam aan te doen.
Vanmiddag kwam ik inderdaad 1 uur aan en lag om 2 uur al lekker in de schaduw te slapen. Dat heb ik met onderbreking voor een hapje rijst en speciale thee volgehouden tot 8 uur.
De rit was niet noemenswaard, wel de stad Ladenburg. Helaas had ik niet de puf om hier echt van te genieten.
Vandaag dus een dag zonder foto's
Dag 27 Grotzingen - Heidelberg
Zondag 22 mei
Dag 27 Grotzingen - Heidelberg
km 1953 - 2032
79 km gem 19.5 km / u
Vandaag zou het een korte etappe worden, omdat ik Heidelberg wilde bezoeken. Weer door hele mooie bospaden ging het richting noorden.
Het mag nogmaals gezegd worden, maar de gids "Reitsma's route naar Rome" voert door erg mooie en bosrijke en voornamelijk fietspaden.
Na 65 km fietsen was ik al om 1 uur op de camping pal aan de Neckar.
Eerst het tradionele biertje, tent opzetten, douchen en een paar vlekjes wegwerken op mijn uitgaanskleren, was ik klaar om naar Heidelbeg te gaan.
Echt oude gebouwen vind je niet in Heidelberg. In 1693 werd de hele stad door de Fransen verwoest. Echter de hele stad is daarna herbouwd in een barokke stijl met behoud van het bestaande stratenpatroon.
Daarom is het zo'n leuke stad.
Maar vooral is de stad toeristen, meerendeels Amerikanen en Aziaten.
De hele dag was het broeierig warm en net als de vorige 2 dagen, bracht een buitje verkoeling.
Morgen nog een fietsdag gevolgd door de laatste rustdag.
Dan nog 6 dagen fietsen.
Dag 27 Grotzingen - Heidelberg
km 1953 - 2032
79 km gem 19.5 km / u
Vandaag zou het een korte etappe worden, omdat ik Heidelberg wilde bezoeken. Weer door hele mooie bospaden ging het richting noorden.
Het mag nogmaals gezegd worden, maar de gids "Reitsma's route naar Rome" voert door erg mooie en bosrijke en voornamelijk fietspaden.
Na 65 km fietsen was ik al om 1 uur op de camping pal aan de Neckar.
Eerst het tradionele biertje, tent opzetten, douchen en een paar vlekjes wegwerken op mijn uitgaanskleren, was ik klaar om naar Heidelbeg te gaan.
Echt oude gebouwen vind je niet in Heidelberg. In 1693 werd de hele stad door de Fransen verwoest. Echter de hele stad is daarna herbouwd in een barokke stijl met behoud van het bestaande stratenpatroon.
Daarom is het zo'n leuke stad.
Maar vooral is de stad toeristen, meerendeels Amerikanen en Aziaten.
De hele dag was het broeierig warm en net als de vorige 2 dagen, bracht een buitje verkoeling.
Morgen nog een fietsdag gevolgd door de laatste rustdag.
Dan nog 6 dagen fietsen.
Dag 26 Tubingen - Grotzingen
Zaterdag 21 mei
Dag 26 Tubingen - Grotzingen km 1843 - 1953
110 km gem 18.5 km / u
Al snel nadat ik Tubingen had verlaten, kwam ik in het Natuurpark Schonbuch.
Een fantastistisch park, met alle afwisseling, die je kunt bedenken.
Veel donkere paden afgeschermd door hoge bomen, stukken open land met prachtige bloemen, vennetjes en beken.
En vooral heuvelachtig.
Ik dacht, dat het klimmen over was, maar integendeel. Nadat ik een hek was gepasseerd en 1,5 km met 5% helling had beklommen, kwam ik erachter dat ik mijn achteruitkijk spiegel kwijt was.
Die is me van zoveel nut geweest, dat ik toch maar besloot om terug te gaan om te kjken of ik het kon terugvinden. En jawel voor de 2e keer vond ik mijn spiegel bij het hek terug.
De 2e keer bergop ging stuk gemakkelijker na zoveel geluk.
Via de mooie stad Weil der Stadt ging het in een keer heel snel bergafwaarts richting Wurms.
Dit was de beloning van het vele klimwerk in het natuurpark en de dagen daarvoor. Ik ging van 600 meter naar goed 200 mtr.
In Grotzingen had ik het plan om een B&B te nemen, maar vanwege het mooie weer en de kans daarvan te genieten toch maar naar de camping gegaan.
Het lawaai van treinen en autobahnen vielen toch wel mee.
Dag 26 Tubingen - Grotzingen km 1843 - 1953
110 km gem 18.5 km / u
Al snel nadat ik Tubingen had verlaten, kwam ik in het Natuurpark Schonbuch.
Een fantastistisch park, met alle afwisseling, die je kunt bedenken.
Veel donkere paden afgeschermd door hoge bomen, stukken open land met prachtige bloemen, vennetjes en beken.
En vooral heuvelachtig.
Ik dacht, dat het klimmen over was, maar integendeel. Nadat ik een hek was gepasseerd en 1,5 km met 5% helling had beklommen, kwam ik erachter dat ik mijn achteruitkijk spiegel kwijt was.
Die is me van zoveel nut geweest, dat ik toch maar besloot om terug te gaan om te kjken of ik het kon terugvinden. En jawel voor de 2e keer vond ik mijn spiegel bij het hek terug.
De 2e keer bergop ging stuk gemakkelijker na zoveel geluk.
Via de mooie stad Weil der Stadt ging het in een keer heel snel bergafwaarts richting Wurms.
Dit was de beloning van het vele klimwerk in het natuurpark en de dagen daarvoor. Ik ging van 600 meter naar goed 200 mtr.
In Grotzingen had ik het plan om een B&B te nemen, maar vanwege het mooie weer en de kans daarvan te genieten toch maar naar de camping gegaan.
Het lawaai van treinen en autobahnen vielen toch wel mee.
Dag 25 Sigmaringen - Tubingen
Vrijdag 20 mei
Dag 25 Sigmaringen - Tubingen km 1765 - 1843
78 km gem 18.7 km / u
Ik had al om 7 uur geen rust meer en ben maar op opgestaan. Omdat ik verse broodjes wilde kopen en dus nog niet kon ontbijten, was ik ook al om 8 uur op pad.
Het was een mooie ochtend, maar de receptioniste vertelde me dat er s'middags onweer zou komen.
De tocht ging langzaam omhoog, langs mooie beekjes, door bossen en vlakke glooiende velden helemaal vol met allerlei kleurige bloemen. Echt een mooie kleurenpracht.
Ondertussen kon je zien dat de hemel op ontploffen stond.
Grote witte wolken schoten omhoog om in donkere onweerswolken te veranderen.
Ongeveer 2 uur lang heb ik het gedonder en de regen achter me kunnen houden, totdat het om 1 uur in bakken uit de lucht kwam vallen.
Ik was precies op tijd om in een bushokje met bank te schuilen.
Eerst maar lekker de verse bolletjes opgegeten en na een half uurtje was de bui al bijna over.
Toch maar doorgereden, want de kans, dat het bleef spetteren was wel groot.
In de buurt van de etappeplaats was het alweer droog.
Bij aankomst beloon ik mezelf altijd met een lekker biertje. Daarna de tent opgezet, waarna de sluizen weer helemaal opengingen.
Ook nu was het na een half uurtje bekeken en kwam de zon er volop door.
Tubingen is een universiteits stad, dus heel veel jongeren.
Dit was te merken bij het inkopen doen. Er was heel veel keus in gemakkelijk te bereiden voedsel voor 1 persoon.
Ideaal voor mij.
Morgen een lange rit door een van de grootste natuurparken van Duitsland
Dag 25 Sigmaringen - Tubingen km 1765 - 1843
78 km gem 18.7 km / u
Ik had al om 7 uur geen rust meer en ben maar op opgestaan. Omdat ik verse broodjes wilde kopen en dus nog niet kon ontbijten, was ik ook al om 8 uur op pad.
Het was een mooie ochtend, maar de receptioniste vertelde me dat er s'middags onweer zou komen.
De tocht ging langzaam omhoog, langs mooie beekjes, door bossen en vlakke glooiende velden helemaal vol met allerlei kleurige bloemen. Echt een mooie kleurenpracht.
Ondertussen kon je zien dat de hemel op ontploffen stond.
Grote witte wolken schoten omhoog om in donkere onweerswolken te veranderen.
Ongeveer 2 uur lang heb ik het gedonder en de regen achter me kunnen houden, totdat het om 1 uur in bakken uit de lucht kwam vallen.
Ik was precies op tijd om in een bushokje met bank te schuilen.
Eerst maar lekker de verse bolletjes opgegeten en na een half uurtje was de bui al bijna over.
Toch maar doorgereden, want de kans, dat het bleef spetteren was wel groot.
In de buurt van de etappeplaats was het alweer droog.
Bij aankomst beloon ik mezelf altijd met een lekker biertje. Daarna de tent opgezet, waarna de sluizen weer helemaal opengingen.
Ook nu was het na een half uurtje bekeken en kwam de zon er volop door.
Tubingen is een universiteits stad, dus heel veel jongeren.
Dit was te merken bij het inkopen doen. Er was heel veel keus in gemakkelijk te bereiden voedsel voor 1 persoon.
Ideaal voor mij.
Morgen een lange rit door een van de grootste natuurparken van Duitsland
Dag 24 Rustdag Sigmaringen
Donderdag 19 mei
Dag 24 Rustdag Sigmaringen
Rustdag betekent niet, dat je de hele dag niks doet. Eerst moest de was gedaan worden, maar ze verkochten geen wasmiddel op de camping, die moet je eerst kopen bij de supermarkt.
Na de inkopen en de was alle tassen uitmesten en de slaapzak uithangen.
De fiets had echt een onderhoudsbeurt nodig. De ketting was een bonk vuil. Daarna alles aangedraaid en de achterdrager aangepast. Ondertussen was de was lekker aan het drogen in de zon.
Om 2 uur was alles droog en opgeruimd, tijd om de stad te bezoeken.
Na een goed uur had ik de stad wel gezien en ben op zoek gegaan naar een cafe met vrij internet en ja ik had geluk, het theatercafe had vrije WIFI.
Bij een lekker biertje de mail kunnen lezen en een paar mailtjes kunnen vesturen, daarna geprobeerd een blog te laden, maar dat ging weer mis.
Na 2 biertjes werd het tijd om boodschappen te doen. Eerst nog bij een kapper, want mijn haren moesten nodig gekortwiekt worden.
Vandaag helaas geen byzondere ontmoetingen gehad. Wat dat betreft een saaie dag.
Gelukkig nog geen enkel teken van vermoeidheid of geirriteerde spieren of pezen of andere lichamelijke ongemakken. Daar ben ik toch wel dankbaar voor, dat ik zo'n lichamelijke inspanning kan opbrengen.
Wat het meest moeilijk wordt is de lange tijd van huis met de gemakken van een lekker bed. De vrijheid om te eten waar je zin in hebt en naar bed gaan en opstaan waar je zin in hebt.
Fietsen is geweldig mooi, maar vereist ook dicipline.
Dag 24 Rustdag Sigmaringen
Rustdag betekent niet, dat je de hele dag niks doet. Eerst moest de was gedaan worden, maar ze verkochten geen wasmiddel op de camping, die moet je eerst kopen bij de supermarkt.
Na de inkopen en de was alle tassen uitmesten en de slaapzak uithangen.
De fiets had echt een onderhoudsbeurt nodig. De ketting was een bonk vuil. Daarna alles aangedraaid en de achterdrager aangepast. Ondertussen was de was lekker aan het drogen in de zon.
Om 2 uur was alles droog en opgeruimd, tijd om de stad te bezoeken.
Na een goed uur had ik de stad wel gezien en ben op zoek gegaan naar een cafe met vrij internet en ja ik had geluk, het theatercafe had vrije WIFI.
Bij een lekker biertje de mail kunnen lezen en een paar mailtjes kunnen vesturen, daarna geprobeerd een blog te laden, maar dat ging weer mis.
Na 2 biertjes werd het tijd om boodschappen te doen. Eerst nog bij een kapper, want mijn haren moesten nodig gekortwiekt worden.
Vandaag helaas geen byzondere ontmoetingen gehad. Wat dat betreft een saaie dag.
Gelukkig nog geen enkel teken van vermoeidheid of geirriteerde spieren of pezen of andere lichamelijke ongemakken. Daar ben ik toch wel dankbaar voor, dat ik zo'n lichamelijke inspanning kan opbrengen.
Wat het meest moeilijk wordt is de lange tijd van huis met de gemakken van een lekker bed. De vrijheid om te eten waar je zin in hebt en naar bed gaan en opstaan waar je zin in hebt.
Fietsen is geweldig mooi, maar vereist ook dicipline.
Dag 23 Wasserburg - Sigmaringen
Woensdag 18 mei
Dag 23 Wasserburg -Sigmaringen km 1658 - 1765
107 km gem 18.5 km / u
Voor de eerste keer in 23 dagen, werd ik wakker van een volop schijnende zon, die de temperatuur in de tent flink deed oplopen. En zonnig bleef het de hele dag, met erg veel zicht .
Het zou een lange dag worden, want ik wilde mijn ziektedag inhalen, door 2 etappes van 50 km samen te voegen tot 100 km.
s'Morgens eerst een SMS naar Ank hoe het met haar rug gaat. Ze was te wild bezig geweest in de tuin.
Toen ik tijdens een koffiepauze controleerde of ik al antwoord had bleek de sms niet zijn te verzonden.
Saldo stond weer op nul. Het leek me verstandig voor de komende 10 dagen in Duitsland een duitse telefoonkaart te kopen. Bij een grote supermarkt verkochten ze die voor €5.-. Een lang verhaal kort te maken. Na een uur zwoegen samen met filiaalhouder en zijn chef, kwamen ze tot de conclusie, dat deze kaart alleen voor Duitse inwoners was. Ik heb de €5.- terug gekregen, maar was wel een uur kwijt.
De rit van vandaag ging over Oberschwaben.
Over het algemeen licht glooiend, afgezien van een enkele pittige klim.
Dankzij het mooie weer en de route langs veel fietspaden, open weidse gezichten afgewisseld door bossen, was het een erg mooie rit.
Om 5 uur was ik in Sigmaringen waar ik eerst in een waanzinnig groot Kaufhaus de boodschappen heb gedaan.
Als afwisseling van alle pasta's die ik tot nu at, nu eens een grote maaltijdsalade, aangevuld met een halfpond kippefilet.
Morgen rustdag om mijn spullen uit te wassen, fiets nakijken en andere opruim dingetjes.
Helaas weer geen internet
Dag 23 Wasserburg -Sigmaringen km 1658 - 1765
107 km gem 18.5 km / u
Voor de eerste keer in 23 dagen, werd ik wakker van een volop schijnende zon, die de temperatuur in de tent flink deed oplopen. En zonnig bleef het de hele dag, met erg veel zicht .
Het zou een lange dag worden, want ik wilde mijn ziektedag inhalen, door 2 etappes van 50 km samen te voegen tot 100 km.
s'Morgens eerst een SMS naar Ank hoe het met haar rug gaat. Ze was te wild bezig geweest in de tuin.
Toen ik tijdens een koffiepauze controleerde of ik al antwoord had bleek de sms niet zijn te verzonden.
Saldo stond weer op nul. Het leek me verstandig voor de komende 10 dagen in Duitsland een duitse telefoonkaart te kopen. Bij een grote supermarkt verkochten ze die voor €5.-. Een lang verhaal kort te maken. Na een uur zwoegen samen met filiaalhouder en zijn chef, kwamen ze tot de conclusie, dat deze kaart alleen voor Duitse inwoners was. Ik heb de €5.- terug gekregen, maar was wel een uur kwijt.
De rit van vandaag ging over Oberschwaben.
Over het algemeen licht glooiend, afgezien van een enkele pittige klim.
Dankzij het mooie weer en de route langs veel fietspaden, open weidse gezichten afgewisseld door bossen, was het een erg mooie rit.
Om 5 uur was ik in Sigmaringen waar ik eerst in een waanzinnig groot Kaufhaus de boodschappen heb gedaan.
Als afwisseling van alle pasta's die ik tot nu at, nu eens een grote maaltijdsalade, aangevuld met een halfpond kippefilet.
Morgen rustdag om mijn spullen uit te wassen, fiets nakijken en andere opruim dingetjes.
Helaas weer geen internet
dinsdag 31 mei 2011
Dag 22 Bludenz - Wasserburg
Dinsdag 17 mei
Dag 22 Bludenz - Wasserburg km 1564 - 1658
94 km gem 19.2 km
Het klimmen is voorbij. afgezien van een korte klim op een duitse heuvel.
Dat is na de Arlbergpas niet meer noemenswaard.
Vandaag in ieder geval ging het heel geleidelijk langs de oevers van de Ill van 600 mtr naar 400 meter, wat de hoogte is van de Bodensee.
Later stroomt de Ill in de Rijn en rij je een 30 km langs de Zwitserse grens en langs de Rijn. Langs de Ill bevinden zich talloze kleine, maar mooie stille meertjes.
Omdat volgens de planning 2 korte etappes van goed 50 km zouden volgen en deze rit ook zo vlot ging besloot ik om 20 km extra te rijden en de 2 geplande routes morgen in een keer te doen. Daarmee ben ik weer op schema met de verloren ziektedag in Sami , Griekenland.
Op de camping 2 kloeke dames uit Noord Holland ontmoet, die op weg zijn naar Rome.
Dag 22 Bludenz - Wasserburg km 1564 - 1658
94 km gem 19.2 km
Het klimmen is voorbij. afgezien van een korte klim op een duitse heuvel.
Dat is na de Arlbergpas niet meer noemenswaard.
Vandaag in ieder geval ging het heel geleidelijk langs de oevers van de Ill van 600 mtr naar 400 meter, wat de hoogte is van de Bodensee.
Later stroomt de Ill in de Rijn en rij je een 30 km langs de Zwitserse grens en langs de Rijn. Langs de Ill bevinden zich talloze kleine, maar mooie stille meertjes.
Omdat volgens de planning 2 korte etappes van goed 50 km zouden volgen en deze rit ook zo vlot ging besloot ik om 20 km extra te rijden en de 2 geplande routes morgen in een keer te doen. Daarmee ben ik weer op schema met de verloren ziektedag in Sami , Griekenland.
Op de camping 2 kloeke dames uit Noord Holland ontmoet, die op weg zijn naar Rome.
Dag 21 Landeck - Bludenz
Maandag 16 mei
Dag 21 Landeck - Bludenz km 1486 - 1564 78 km gem 17.7 km
Na de rustdag met veel regen, was het weer nog niet veel beter, een constant gemiezer met lage temperaturen.
Maar het lichaam voelde prima, helemaal uitgerust hadden zowel lichaam als geest er weer zin in.
De tweede, maar zwaarste Alpen etappe. Van 800 meter moest geklommen worden naar 1800 meter, waarbij de laatste 10 km bijna constant 10% is.
Maar onderweg weer een heel leuke ontmoeting gehad.
Wie mocht denken, dat je wel gek moet zijn om van Athene naar Swifterbant te fietsen!!!!
Tijdens mijn beklimming een leeftijdgenoot ontmoet ,die even wilde bijkomen van de kou tijdens zijn afdaling.
Het was een Portugees, die vanuit Portugal, via Spanje, Frankrijk, Italie, Oostenrijk, Polen, Baltische staten, Rusland en Finland naar de noordkaap fietst. Met een mountainbike en aanhanger, totaal gewicht 50 kg.
Petje af.
De laatste loodjes waren inderdaad erg zwaar en diverse keren afgestapt om op adem te komen of een eindje te lopen.
Ondertussen was het ook gaan sneeuwen, dus echt prettig was het niet.
Bovengekomen was het een teleurstelling te zien, dat er maar 1 restaurant was, die ook nog gesloten was.
Toch even de tijd genomen om 2 fotootjes te maken van mezelf en van de sneeuw en warme kleren aan te trekken. Maar ondanks al de kleren was het me toch koud tijdens de afdaling!!!!
Na 10 km eindelijk een restaurant. Bibberend als een juffershondje probeerde ik mijn handschoenen uit te doen, fiets op slot en stuurtas te pakken. Kostte me wel 5 minuten, springen en handen klappen. Bij de voordeur kwam de ober me al tegemoet om me naar de stookkelder te brengen om mijn kleren te drogen en te warmen. Ik moest de ober vragen de riempje van mijn helm los te maken. Afijn na een grote kop koffie met apfelstrudel, was ik na een half uurtje zover dat ik weer verder kon.
De helling was niet meer zo steil en zo nu en dan moest ik een beetje bijtrappen en de temperatuur ging met elke 100 meter lager een graad omhoog.
Jammer dat ik door de bewolking geen uitzicht had, moet heel mooi geweest zijn met alle sneeuw op die bergen.
In Bludenz aangekomen, bleek de camping van mijn keus gesloten te zijn en moest nog een eindje naar de andere camping fietsen. Maar die stond dichtbij een heel groot winkelcentrum, waar het gezellig toeven was.
Dag 21 Landeck - Bludenz km 1486 - 1564 78 km gem 17.7 km
Na de rustdag met veel regen, was het weer nog niet veel beter, een constant gemiezer met lage temperaturen.
Maar het lichaam voelde prima, helemaal uitgerust hadden zowel lichaam als geest er weer zin in.
De tweede, maar zwaarste Alpen etappe. Van 800 meter moest geklommen worden naar 1800 meter, waarbij de laatste 10 km bijna constant 10% is.
Maar onderweg weer een heel leuke ontmoeting gehad.
Wie mocht denken, dat je wel gek moet zijn om van Athene naar Swifterbant te fietsen!!!!
Tijdens mijn beklimming een leeftijdgenoot ontmoet ,die even wilde bijkomen van de kou tijdens zijn afdaling.
Het was een Portugees, die vanuit Portugal, via Spanje, Frankrijk, Italie, Oostenrijk, Polen, Baltische staten, Rusland en Finland naar de noordkaap fietst. Met een mountainbike en aanhanger, totaal gewicht 50 kg.
Petje af.
De laatste loodjes waren inderdaad erg zwaar en diverse keren afgestapt om op adem te komen of een eindje te lopen.
Ondertussen was het ook gaan sneeuwen, dus echt prettig was het niet.
Bovengekomen was het een teleurstelling te zien, dat er maar 1 restaurant was, die ook nog gesloten was.
Na 10 km eindelijk een restaurant. Bibberend als een juffershondje probeerde ik mijn handschoenen uit te doen, fiets op slot en stuurtas te pakken. Kostte me wel 5 minuten, springen en handen klappen. Bij de voordeur kwam de ober me al tegemoet om me naar de stookkelder te brengen om mijn kleren te drogen en te warmen. Ik moest de ober vragen de riempje van mijn helm los te maken. Afijn na een grote kop koffie met apfelstrudel, was ik na een half uurtje zover dat ik weer verder kon.
De helling was niet meer zo steil en zo nu en dan moest ik een beetje bijtrappen en de temperatuur ging met elke 100 meter lager een graad omhoog.
Jammer dat ik door de bewolking geen uitzicht had, moet heel mooi geweest zijn met alle sneeuw op die bergen.
In Bludenz aangekomen, bleek de camping van mijn keus gesloten te zijn en moest nog een eindje naar de andere camping fietsen. Maar die stond dichtbij een heel groot winkelcentrum, waar het gezellig toeven was.
Rustdag Landeck
Zondag 15 mei
Rustdag Landeck
Doordat de camping was gesloten, moest ik gedwongen in een gasthof overnachten. Gelukkig maar, want het regende de hele dag en was ook onaangenaam koud.
Dan de hele dag in een tentje moeten doorbrengen is niet echt gezellig.
Het grootste deel van de dag in bed gelegen, sport gekeken en de blogs proberen op de site te zetten.
t
s'Morgens eerst naar een internecafe geweest en daar alle verslagen op de blog gezet. Dacht ik!
Ik kon niet op de blog komen om te controleren of alles er goed opstond.
Colette en Ank gevraagd of ze een update hadden gehad. Nee dus.
Daarom maar weer op bed gedoken en alle verslagen op mail gezet.
Weer naar intenetcafe en verstuurd. Nog even gekeken of ik op de blog kon, maar toen kreeg ik een duidelijk bericht, dat het internetcafe dit adres had geblokkeerd!!!! Waarom? Joost mag het weten.
S'Avonds weer lekker gegeten en vroeg naar bed.
Rustdag Landeck
Doordat de camping was gesloten, moest ik gedwongen in een gasthof overnachten. Gelukkig maar, want het regende de hele dag en was ook onaangenaam koud.
Dan de hele dag in een tentje moeten doorbrengen is niet echt gezellig.
Het grootste deel van de dag in bed gelegen, sport gekeken en de blogs proberen op de site te zetten.
t
s'Morgens eerst naar een internecafe geweest en daar alle verslagen op de blog gezet. Dacht ik!
Ik kon niet op de blog komen om te controleren of alles er goed opstond.
Colette en Ank gevraagd of ze een update hadden gehad. Nee dus.
Daarom maar weer op bed gedoken en alle verslagen op mail gezet.
Weer naar intenetcafe en verstuurd. Nog even gekeken of ik op de blog kon, maar toen kreeg ik een duidelijk bericht, dat het internetcafe dit adres had geblokkeerd!!!! Waarom? Joost mag het weten.
S'Avonds weer lekker gegeten en vroeg naar bed.
Dag 19 Glurns - Landeck
Zaterdag 14 mei
Dag 19 Glurns - Landeck km 1396 - 1486
87 km gem 17.5 km / u
Vandaag de eerste echte Alpenpas, de Reschenpas op 1520 mtr hoog.
Nog steeds volgt het mooie fietspad de Aldige, die steeds smaller en wilder wordt.
Waar het tot Glurns nog vriendelijk omhoog ging, waren er nu een paar hellingen waarbij ik van de fiets moest. Een paar 100 mtr van 10% gaat nog, maar na 300 mtr is de pijp leeg.
Als het 15% is houdt het na 30 meter op.
Maar het is geen wedstrjd en lopend kom ik ook wel boven.
Boven aangekomen rijdt je langs een schitterend bergmeer. Over 5 km gaat het dan een beetje op en af.
Daarna volgt een steile afdaling richting Zwitserland langs de oorsprong van de Inn. Hier rij je dan door een heel smallle kloof, met diverse tunneltjes.
Aangekomen in Landeck kreeg ik de verrassing, dat de camping alleen in de maand mei was gesloten voor renovatie.
Ik was er al om 3 uur en ik heb ernstig overwogen 20 km door te rijden. Maar 20 km bergop betekent 2 uur rijden en ik zat dan op 1200 mtr en na ik gehoord had, zou dat de sneeuwgrens zijn komende nacht. Dus maar een Gasthof opgezocht. Een heel wijs besluit achteraf.
Dag 19 Glurns - Landeck km 1396 - 1486
87 km gem 17.5 km / u
Vandaag de eerste echte Alpenpas, de Reschenpas op 1520 mtr hoog.
Nog steeds volgt het mooie fietspad de Aldige, die steeds smaller en wilder wordt.
Waar het tot Glurns nog vriendelijk omhoog ging, waren er nu een paar hellingen waarbij ik van de fiets moest. Een paar 100 mtr van 10% gaat nog, maar na 300 mtr is de pijp leeg.
Als het 15% is houdt het na 30 meter op.
Maar het is geen wedstrjd en lopend kom ik ook wel boven.
Boven aangekomen rijdt je langs een schitterend bergmeer. Over 5 km gaat het dan een beetje op en af.
Daarna volgt een steile afdaling richting Zwitserland langs de oorsprong van de Inn. Hier rij je dan door een heel smallle kloof, met diverse tunneltjes.
Aangekomen in Landeck kreeg ik de verrassing, dat de camping alleen in de maand mei was gesloten voor renovatie.
Ik was er al om 3 uur en ik heb ernstig overwogen 20 km door te rijden. Maar 20 km bergop betekent 2 uur rijden en ik zat dan op 1200 mtr en na ik gehoord had, zou dat de sneeuwgrens zijn komende nacht. Dus maar een Gasthof opgezocht. Een heel wijs besluit achteraf.
Dag 18 Merano - Glurns
Vrijdag 13 mei
Dag 18 Merano - Glurns km 1326 -1396 , 70 km, gem 17.9.
Vanaf de camping naar het station in Merano gereden en daar afscheid genomen van Mark, Hans en Antoin.
Daarna de Adige verder gevolgd naar boven. De hele dag klimmen van 200 mtr naar 950 mtr in Glurns.
De Italianen hebben ook een prachtig fietspad aangelegd, die ook door honderden race en mountainbike fietsers bereden wordt.
Iemand met zware bepakking en een vreemd soort fiets trekt toch steeds weer aandacht.
De Adige wordt hier ingesloten door hoge bergen met witte sneeuwtoppen.
Indrukwekkend om daar tussen te rijden.
De hele vallei staat vol met fruitbomen, die ook flink besproeid worden. Hier wordt geen rekening gehouden met arme fietsers die daardoor wel eens flink nat kunnen worden. Gelukkig was het lekker warm weer en friste het ook wel iets op.
In Glurns weer even zoeken naar een camping. Toen ik een lokale op een bankje met fiets de weg vroeg, sprong hij direct op de fiets en ging me de 2 km vooruit naar de camping.
De camping was beschreven als lux en dat was het meer dan dat. Marmeren trappen en gangen waar je moest zoeken naar de douches en toilet
Alles overdreven uitgevoerd. Dat was de prijs ook. Normale prijs is rond €10, hier betaal ik €20
Maar ondanks alle luxe geen internet. Ja ze hadden een vooroorlogse PC staan en daar kon je voor €9.- p/u internetten.
Ik had mijn rustdag hier gepland, maar ook vanwege het slechte weer, dat zondag verwacht wordt ga ik morgen toch maar door over de Reschenpas van 1520 meter hoog. Spannend wel weer.
Maar hoe klein kan het wielerwereldje zijn. Antoin spreekt in Florence met Garth en hier op de camping ontmoet ik Tom, die de 3 brabanders op de Reschenpas heeft gesproken. Toch leuk, dat zowel Garth als Antoine, als Tom over mij praten.
Dag 18 Merano - Glurns km 1326 -1396 , 70 km, gem 17.9.
Vanaf de camping naar het station in Merano gereden en daar afscheid genomen van Mark, Hans en Antoin.
Daarna de Adige verder gevolgd naar boven. De hele dag klimmen van 200 mtr naar 950 mtr in Glurns.
De Italianen hebben ook een prachtig fietspad aangelegd, die ook door honderden race en mountainbike fietsers bereden wordt.
Iemand met zware bepakking en een vreemd soort fiets trekt toch steeds weer aandacht.
De Adige wordt hier ingesloten door hoge bergen met witte sneeuwtoppen.
Indrukwekkend om daar tussen te rijden.
De hele vallei staat vol met fruitbomen, die ook flink besproeid worden. Hier wordt geen rekening gehouden met arme fietsers die daardoor wel eens flink nat kunnen worden. Gelukkig was het lekker warm weer en friste het ook wel iets op.
In Glurns weer even zoeken naar een camping. Toen ik een lokale op een bankje met fiets de weg vroeg, sprong hij direct op de fiets en ging me de 2 km vooruit naar de camping.
De camping was beschreven als lux en dat was het meer dan dat. Marmeren trappen en gangen waar je moest zoeken naar de douches en toilet
Alles overdreven uitgevoerd. Dat was de prijs ook. Normale prijs is rond €10, hier betaal ik €20
Maar ondanks alle luxe geen internet. Ja ze hadden een vooroorlogse PC staan en daar kon je voor €9.- p/u internetten.
Ik had mijn rustdag hier gepland, maar ook vanwege het slechte weer, dat zondag verwacht wordt ga ik morgen toch maar door over de Reschenpas van 1520 meter hoog. Spannend wel weer.
Maar hoe klein kan het wielerwereldje zijn. Antoin spreekt in Florence met Garth en hier op de camping ontmoet ik Tom, die de 3 brabanders op de Reschenpas heeft gesproken. Toch leuk, dat zowel Garth als Antoine, als Tom over mij praten.
Dag 17 km Calceranica el Laga - Merano
Donderdag 12 mei
Dag 17 km Calceranica el Laga - Merano 1213 - 1326 113 km gem 20.6 km/u
s'Morgens bij het wakker regende en wel behoorlijk. De spullen ingepakt en eerst op pad om een ontbijt te regelen.
Bij een grote supermarkt vonden we juiste ingredienten voor een goede bodem voor weer een pittige dag. Ook vonden we daar een mooie overkapping waaronder we droog maar niet echt idyllisch ons ontbijt konden nuttigen.
Gelukkig werd het na een uurtje droog en kwam de zon al weer door.
In Trento hebben we afscheid genomen van Magnus, die richting Gardameer en Florence ging fietsen.
Wij vervolgden verder de weg langs de Aldige richting Merano.
Opeens leek het net of een blik fietsers werd losgetrokken. Waarschijnlijk is in Bolzano een trein aangekomen met Nederlanders en Duitsers, die de Aldige verder afzakken richting Venetie of Toscane. Echt tientallen meest stellen, zoveel ben ik later niet meer tegengekomen.
Geeft wel aan hoe populair het fietsen is.
Geholpen door een rustig rugwindje ging het zo nu en dan lekker snel. Regelmatig hadden we 27 km op de teller.
Volgens mijn planning had ik die dag een rit naar Vilpian van 98 km, maar omdat het zo lekker ging en de 3 Brabanders of naar Bolzano of Merano wilden, besloten we door te rijden naar Merano, een afstand van 113 km.
Maar rijden met 4 man gaat toch makkelijker.
In Merano vonden we een prima en stille stadscamping midden in Merano.
Weer onder leiding van Antoine een heerlijke maaltijd gehad.
Dag 17 km Calceranica el Laga - Merano 1213 - 1326 113 km gem 20.6 km/u
s'Morgens bij het wakker regende en wel behoorlijk. De spullen ingepakt en eerst op pad om een ontbijt te regelen.
Bij een grote supermarkt vonden we juiste ingredienten voor een goede bodem voor weer een pittige dag. Ook vonden we daar een mooie overkapping waaronder we droog maar niet echt idyllisch ons ontbijt konden nuttigen.
Gelukkig werd het na een uurtje droog en kwam de zon al weer door.
In Trento hebben we afscheid genomen van Magnus, die richting Gardameer en Florence ging fietsen.
Wij vervolgden verder de weg langs de Aldige richting Merano.
Opeens leek het net of een blik fietsers werd losgetrokken. Waarschijnlijk is in Bolzano een trein aangekomen met Nederlanders en Duitsers, die de Aldige verder afzakken richting Venetie of Toscane. Echt tientallen meest stellen, zoveel ben ik later niet meer tegengekomen.
Geeft wel aan hoe populair het fietsen is.
Geholpen door een rustig rugwindje ging het zo nu en dan lekker snel. Regelmatig hadden we 27 km op de teller.
Volgens mijn planning had ik die dag een rit naar Vilpian van 98 km, maar omdat het zo lekker ging en de 3 Brabanders of naar Bolzano of Merano wilden, besloten we door te rijden naar Merano, een afstand van 113 km.
Maar rijden met 4 man gaat toch makkelijker.
In Merano vonden we een prima en stille stadscamping midden in Merano.
Weer onder leiding van Antoine een heerlijke maaltijd gehad.
Dag 16 Bassano del Grappa - Calcernaica el Lago
Woensdag 11 mei
Dag 16 Bassano del Grappa - Calcernaica el Lago km 1129 -1213
84 km gem 18 km/u
s'Morgens begon de etappe de Alpen in.
Echt moeilijk was het nog hiet, hier en daar een pittig klimmetje maar na een paar honderd meter was het dan weer over. Het mooie fietspad volgde de rivier de Aldige gestadig omhoog.
Na 2 uurtjes fietsen kwam ik achterop 3 fietsers, waarvan 1 een nederlands Rabo shirt droeg. Na mijn goede morgen heren klikte het gelijk goed met deze 3 Brabanders. Gezellig kopje koffie gedronken en ik ben verder met ze opgetrokken de komende 2 dagen.
Na eeen verder mooie tocht, kwamen we, Hans Mark en Antoine aan in Valcancover aan het mooie Lago di Caldonazzo.
Onderweg hadden we ook de Duitser Magnus meegekregen.
Antoine die kok was geweest, heeft daarna de leiding genomen over de inkopen, het voorbereiden en koken van een heerlijke maaltijd.
Met 5 man, de nodige bier en redelijke wijn van €1.50 uit een pak hebben we een gezellige maaltijd gehad.
Voor de 1e keer in de 2 maand heb ik eindelijk kunnen zwemmen in het meer.
Morgen verder langs de Aldige
Dag 16 Bassano del Grappa - Calcernaica el Lago km 1129 -1213
84 km gem 18 km/u
s'Morgens begon de etappe de Alpen in.
Echt moeilijk was het nog hiet, hier en daar een pittig klimmetje maar na een paar honderd meter was het dan weer over. Het mooie fietspad volgde de rivier de Aldige gestadig omhoog.
Na 2 uurtjes fietsen kwam ik achterop 3 fietsers, waarvan 1 een nederlands Rabo shirt droeg. Na mijn goede morgen heren klikte het gelijk goed met deze 3 Brabanders. Gezellig kopje koffie gedronken en ik ben verder met ze opgetrokken de komende 2 dagen.
Na eeen verder mooie tocht, kwamen we, Hans Mark en Antoine aan in Valcancover aan het mooie Lago di Caldonazzo.
Onderweg hadden we ook de Duitser Magnus meegekregen.
Antoine die kok was geweest, heeft daarna de leiding genomen over de inkopen, het voorbereiden en koken van een heerlijke maaltijd.
Met 5 man, de nodige bier en redelijke wijn van €1.50 uit een pak hebben we een gezellige maaltijd gehad.
Voor de 1e keer in de 2 maand heb ik eindelijk kunnen zwemmen in het meer.
Morgen verder langs de Aldige
Dag 15 Oragio - Bassano del Grappa
Dinsdag 10 mei
Dag 15 Oragio - Bassano del Grappa km 1034 - 1129 95 km gem 18.1 km / u
Maar hier was ik dus wel de tel kwijt en ben vrolijk een paar km verkeerd gereden.
Al halverwege de rit kon ik de Alpen zien.
Op het eindpunt Bassano kon je echt zien dat dit aan de voeten ligt van de alpen. In het plaatsje al een paar stevige hellingen.
Bassano is ook bekend van een mooie houten brug, die al diverse keren door de rivier is weggeslagen, maar in 1948 in de historische staat is gerestaureerd.
Morgen gaat het echt beginnen. Spannend.
De hele route was weinig spectaculair. Nog steeds de Povlakte met heel veel landbouwbedrijven, maar het water kwam nu meer en meer als beekjes van de komende bergen.
Dag 15 Oragio - Bassano del Grappa km 1034 - 1129 95 km gem 18.1 km / u
Vandaag de eerste volle dag dat ik de reisbeschrijving moest volgen.
Het laatste deel van de rit zondag was de beschrijving heel exact en goed te volgen. Het is wel belangrijk de afgelegde kilometers goed bij te houden.
Maar hier was ik dus wel de tel kwijt en ben vrolijk een paar km verkeerd gereden.
Al halverwege de rit kon ik de Alpen zien.
Op het eindpunt Bassano kon je echt zien dat dit aan de voeten ligt van de alpen. In het plaatsje al een paar stevige hellingen.
Bassano is ook bekend van een mooie houten brug, die al diverse keren door de rivier is weggeslagen, maar in 1948 in de historische staat is gerestaureerd.
Morgen gaat het echt beginnen. Spannend.
De hele route was weinig spectaculair. Nog steeds de Povlakte met heel veel landbouwbedrijven, maar het water kwam nu meer en meer als beekjes van de komende bergen.
Dag 14 Rustdag Venetie
Maandag 9 mei
Op de camping praatje gemaakt met2 nederlandse stellen.
s'Avonds lekker potje macaroni gemaakt en weer vroeg naar bed.
Dag 14 Rustdag Venetie.
Eerst een paar dingetjes uitgewassen, alles uitwassen was niet nodig.
Het was een mooie dag om Venetie weer eens te bezoeken, de vorige keer was ruim 20 jaar geleden.
Voor €2.70 kon ik een retourtje met de bus kopen.
Tijdens de reis een leuk gesprek gehad met 2 jonge Canadezen, die 4 maanden door Europa bagpacken met de trein.
Op de camping praatje gemaakt met2 nederlandse stellen.
s'Avonds lekker potje macaroni gemaakt en weer vroeg naar bed.
Dag 13 Bosca Mesola - Oriago (Venetie)
Zondag 8 mei
Dag 13 Bosca Mesola - Oriago (Venetie) km 942 - 1034 92 km gem 20.1 km/u
Achterin het boek staan dan alle etappes in detail de weg van km tot km beschreven.
Het bleek op de 100 mtr te kloppen.
Via zijn website had ik de laatste wijzigingen opgehaald.
Verder was het een redelijk saaie etappe door de vlakte van de Po.
Hele uitgestrekte akkerbouwgebieden met heel veel water en dijkjes.
Wel opvallend,dat ik 3 dorpjes ben doorgekomen waar een dorpsfeest werd gehouden. Ze doen wel wat om de verveling tegen te gaan.
Blij dat ik Ravenna letterlijk links heb laten liggen, want 120 km was teveel geweest.
Ik was toe aan een rustdag.
Het weer is sinds ik in Italie ben constant mooi, wel met een redelijk stevige en koude noordenwind.
Die ik dus steeds tegen heb. Maar door de zon overdag redelijke temperatuur,maar s'nachts koelt het flink af
Dag 13 Bosca Mesola - Oriago (Venetie) km 942 - 1034 92 km gem 20.1 km/u
Gelukkig was het zondagochtend want ik moest een uur lang langs een doorgaans erg drukke hoofdweg.
Alternatieven tussendoor waren er niet of betekende grote stukken omrijden.
Ik had de route zo uitgezet, dat ik de uitgestippelde route kon oppakken van Reitsma's route naar Rome..
Achterin het boek staan dan alle etappes in detail de weg van km tot km beschreven.
Het bleek op de 100 mtr te kloppen.
Via zijn website had ik de laatste wijzigingen opgehaald.
Verder was het een redelijk saaie etappe door de vlakte van de Po.
Hele uitgestrekte akkerbouwgebieden met heel veel water en dijkjes.
Wel opvallend,dat ik 3 dorpjes ben doorgekomen waar een dorpsfeest werd gehouden. Ze doen wel wat om de verveling tegen te gaan.
Blij dat ik Ravenna letterlijk links heb laten liggen, want 120 km was teveel geweest.
Ik was toe aan een rustdag.
Het weer is sinds ik in Italie ben constant mooi, wel met een redelijk stevige en koude noordenwind.
Die ik dus steeds tegen heb. Maar door de zon overdag redelijke temperatuur,maar s'nachts koelt het flink af
Dag 12 Ferrara - Bosca Mesola (Po vlakte)
Zaterdag 7 mei
Dag 12 Ferrara - Bosca Mesola km 848 - 942 94 km gem 19.4 km/u
Op zo'n moment kwam de navigatiesysteem op mijn Nokia heel goed van pas, want wegaanduidingen zijn ook in Italie niet echt goed.
Ondertussen had ik afgezien om naar Ravenna te fietsen. Dit zou een omweg betekenen van een extra 40 km en gezien de vele extra km's die ik al had gereden leek me niet verstandig.
Dus op weg weer richting kust.
Daar begon al de delta van de Po.
Dus erg veel vlaktes en veel water en zo als in Nederland gewoon een bijna Nederlands pontje.
Ik had gehoopt op een camping aan de kust, maar dat kon ik wel vergeten, volgens een dikke Nedelander op een batavusfiets.
Zwembad was gesloten, maar een plekje was geen probleem. Ik was de enige en ik denk ook de eerste kampeerder.
Een half literbenzine voor mijn brander was geen probleem. Uit een grote voorraadvat kon ik zo de brander en reserveflesje vullen.
Om half 10 weer onder zeil om s'morgens om half 5 gewekt te worden door een paar hanen
Dag 12 Ferrara - Bosca Mesola km 848 - 942 94 km gem 19.4 km/u
Het was nog 12 km tot Ferrara, daar met de fiets doorgereden. Helaas weinig foto's kunnen maken, want de mooie gebouwen stonden precies tegen de nog vroege ochtendzon.
Wel erg veel mooie gebouwen, maar toch niet echt spectaculair.
Op zo'n moment kwam de navigatiesysteem op mijn Nokia heel goed van pas, want wegaanduidingen zijn ook in Italie niet echt goed.
Ondertussen had ik afgezien om naar Ravenna te fietsen. Dit zou een omweg betekenen van een extra 40 km en gezien de vele extra km's die ik al had gereden leek me niet verstandig.
Dus op weg weer richting kust.
Daar begon al de delta van de Po.
Dus erg veel vlaktes en veel water en zo als in Nederland gewoon een bijna Nederlands pontje.
Ik had gehoopt op een camping aan de kust, maar dat kon ik wel vergeten, volgens een dikke Nedelander op een batavusfiets.
Zwembad was gesloten, maar een plekje was geen probleem. Ik was de enige en ik denk ook de eerste kampeerder.
Een half literbenzine voor mijn brander was geen probleem. Uit een grote voorraadvat kon ik zo de brander en reserveflesje vullen.
Om half 10 weer onder zeil om s'morgens om half 5 gewekt te worden door een paar hanen
Dag 11 Fano - Lido Adriano (Ravenna)
Vrijdag 6 mei
Dag 11 Fano - Lido Adriano (Ravenna) km718 - 848
130 km gem 19.3 km/u
Dag 11 Fano - Lido Adriano (Ravenna) km718 - 848
130 km gem 19.3 km/u
De volgende dag wel 30 km langs de kust gefietst waar onafgebroken hotel aan hotel en strandtent aan strandtent stond.
Echt 30 km boulevard van Zandvoort achter elkaar door. Moet niet aan denken hier mijn vakantie door te moeten brengen.
Na Pesaro was het even afgelopen en kwam ik door een schitterend park met heel veel heuvels en stadjes en kastelen daar bovenop. Heuvels van zeenivo tot een 200 m hoogte.
Echter hierna was het weer hetzelfde liedje. Een onafgebroken rij hotels en strandtentjes.
In Rimini afscheid genomen van Garth.
Hij ging bij San Marino richting Florence en ik ging verder noordwaarts richtiing Ravenna.
Na een te lange tocht kwam ik aan op een mooie strandcamping ca 15 km van Ravenna.
Abonneren op:
Posts (Atom)